Een stukje vangrail met daarnaast een bordje met de titel Mileposts (Lost Hubcap Records) siert dit zeven nummers bevattende werkstuk van Doug Schmude. Eigenlijk is het een ep, want de dertig minuten worden niet gehaald. Schmude houdt niet van stilzitten. Hij wil onderweg zijn. Het kan hem niet schelen waar naartoe, als hij maar mileposts in zijn achteruitkijkspiegel ziet verdwijnen. Op All The Lines On My Face is hij op de terugweg, zo kun je opmaken uit het vervolg ‘they all lead back to you’. Op Feels Like Texas luistert hij in zijn auto naar de outlaws op de radio. Hij heeft even geen haast, want de omstandigheden zijn perfect. En Texas is zo groot, dan is haastige spoed nergens goed voor. Je bent er immers toch nog lang niet. Op A World Without John Prine klaagt hij dat hij eigenlijk helemaal niet in zo’n wereld wil leven. Op Old Crow verklaren de mensen Schmude voor gek, omdat hij praat met kraaien. Het maakt hem niet uit, want die vogels luisteren beter dan de meeste mensen die hij kent. Schmude speelt zelf gitaren, dobro, mandoline, orgel, piano en bas en krijgt assistentie van wat gasten op drums, percussie, fiddle, mondharmonica en accordeon.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie