The Stars Are God’s Bullet Holes (Submarine Cat Records) is muziek als therapie. Niet zozeer voor de luisteraar, maar voor de artiest in kwestie. John Murry heeft genoeg ellende beleefd om hem serieus te nemen. Zijn gedachtestroom neemt je soms mee naar plekken waar je liever niet wilt zijn. Dat ongemakkelijke gevoel kenmerkt de persoon achter de artiest. Een gevolg van een moeilijke jeugd en een bijna-doodervaring na een overdosis. De omstandigheden zijn ten gunste gekeerd; de Amerikaan woont al weer een flink aantal jaren in Ierland en voelt zich daar redelijk goed. Maar in zijn hoofd gaat nog veel om. Hij slaagt erin om een liedje over ongenoegen in de Amerikaanse maatschappij in het algemeen en de Oklahoma bomber in het bijzonder de titel Oscar Wilde (Came Here To Make Fun Of You) te geven. Geweld is een gegeven in het oeuvre van Murry. De hand van producer John Parish (PJ Harvey, Eels, Aldous Harding) is vanaf de gortdroge sound van de opener, dat liedje over Oscar Wilde en Oklahoma, bepalend voor de indierock met een korstje americana. 1(1)1 is een stukje gitaarnoise om de donkerte mee te lijf te gaan, verder klinken er op de nummers gruizige gitaren, toetsen, alles vergezeld door droge klappen van de drummer. En dan is er ook nog een steelgitaar hier en daar. Of fluit Murry een stukje. Hij zingt als Mark Eitzel en Mark Lanegan en ook een beetje als Jonathan Richman. Geef dit werkstuk wel even tijd. In eerste instantie komt het gebodene misschien nogal hoogdravend over, maar die indruk verdwijnt na meerdere luisterbeurten.
02/11/2021 Permalink
niets is beter dan
The Graceless Age