Welke wegen Mark Rogers eerder bewandelde voordat hij op toch wat latere leeftijd terugkeerde bij de muziek beschreven we al in de recensie van zijn volwaardige debuut Laying It Down. Op Rhythm Of The Roads (eigen beheer) volgt hij dezelfde route. Dat is dus die van countryrock en folkrock. Met dus fijne samenzang, zoals in Every Once In A While. Geen hemelbestormende toestanden van deze met akoestische gitaar uitgeruste Amerikaan uit Virginia. Maar toch aangenaam genoeg, vooral doordat de gitaristen Larry Berwald, Alan Parker en Bill Gurley beurtelings de meeste liedjes net genoeg pit geven om het ritme van deze softrock langs die slingerende weg door het bos een tijdje te volgen. Op Waiting For Maria pakt Gurley een mandocello op waarmee jazzy terrein wordt verkend. Het nummer Rain Parade heeft eerlijk gezegd best iets van die band uit de hoogtijdagen van de paisley underground.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie