Gaf iemand nog een cent om de carrière van Ryan Adams, na het gedwongen terugtreden drie jaar geleden vanwege #metoo-beschuldigingen? Hij stond toen op het punt om binnen het jaar drie albums uit te brengen. Die werden teruggetrokken, de platenmaatschappij liet hem vallen en optredens werden afgelast. Uiteindelijk werden eind 2020 en in 2021 twee van de aangekondigde albums uitgebracht, met wisselend resultaat. Nu volgt ook het derde album, getiteld Chris (eigen beheer). Het is een eerbetoon aan de in 2017 veel te vroeg overleden broer van Adams. Het is tegelijkertijd ook een muzikale revanche, oftewel een klapper. About Time to get it right, zo zingt hij zelf ook (About Time). 18 songs in een tijdsbestek van iets meer dan 55 minuten. Adams rockt als vanouds, maar hij brengt ook weer schitterende kwetsbare mijmersongs. Het geheel heeft dezelfde sfeer als Prisoner, maar dan zonder de topnotch-produktie van laatstgenoemde plaat. Het lijken wel opgepoetste demo-opnames. Dat is niet storend, het geeft misschien juist wel extra lading aan de nummers, die laveren tusen classic rock en altcountry. Adams slaat directe homeruns met Take It Back, Aching For More, Flicker In The Fade, Look Out, Schizophrenic Babylon, Say What You Said, Still A Cage, het eerdergenoemde About Time en het titelnummer. Natuurlijk zijn er ook nummers, Spinning Wheel bij voorbeeld, die niet direct blijven hangen. Een kritisch producer had Adams misschien kunnen overtuigen om die van de plaat af te laten. Maar dat mag de pret nauwelijks drukken. Chris is geen album waarmee Adams zijn haters zal kunnen overtuigen, maar de liefhebbers van zijn werk kunnen weer gerust ademhalen. Hij is het maken van sterke albums niet verleerd.
Chris is vooralsnog alleen te beluisteren via de bekende streamingsites.
22/04/2022 Permalink
En aanstaande maandag komt het volgende album van Adams alweer uit. https://www.instagram.com/p/CcpAeIHOvdo/?igshid=YmMyMTA2M2Y=