Vijf jaar geleden verscheen het laatste album van Jeff Finlin, The Guru In The Girl was een samenwerking met de Nederlandse multi-instrumentalist BJ Baartmans en opgenomen in Nederland. Voor Soul On The Line (Continental Song City) bleef de Amerikaan gewoon thuis in Fort Collins, Colorado. Voor het eerst valt me iets op dat me eerder blijkbaar altijd is ontgaan. Een sterke gelijkenis qua stem en stijl met het werk van Chuck Prophet namelijk. In een popquiz zou ik waarschijnlijk met die naam komen als ze iets van Finlin zouden draaien. Terwijl ik in 2014 nog schreef dat hij een uit duizenden te herkennen stem heeft. Scherp als een zwaardvis met aan die gemene punt ook nog eens vervaarlijke kartelranden staat in de recensie van My Moby Dick. Op Soul On The Line gaan de liedjes over de problemen van deze tijd, waarin ons bestaan maar met moeite in balans kan worden gehouden met de omstandigheden. De karakters die de liedjes bevolken moeten keuzes maken. Op het hoesje staat achter de naam van Finlin deze opsomming: drums, elektrische en akoestische gitaren, zang, percussie, piano. Die volgorde is opmerkelijk. Maar misschien niet meer als je Wondering What Went Wrong beluistert. De klappen op het drumstel vallen het meest op, samen met de blazers trouwens. En ook Bardo Time begint met sterk slagwerk. Economisch spel, passend bij deze tijd waarin we terug moeten schalen. The Great Divide heeft een slaggitaar, waardoor ik altijd onmiddellijk bij Billy Swan terechtkom. Tot stand gekomen in samenwerking met Joe V. McMahan, Eben Grace en Eric Stramanis (allen elektrische gitaar), Taylo Tessler (bas) en Brian Keller op blaasinstrumenten en accordeon.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie