In de recensie van het vorig jaar verschenen You Don’t Really Know Me van Tim Easton maakte ik de vergelijking met het titelloze debuut van Peter Case. Op Paco & The Melodic Polaroids (Black Mesa Records/Sonic Rendezvous) is die overeenkomst nog veel sterker. Opener Old New Straitsville Blues had niet misstaan op dat in 1986 toch o zo opvallende album. Want countryblues was nou niet bepaald iets waarmee je de handen op elkaar kreeg in die tijd. Misschien nog altijd niet. Dit album van Easton is ook zo’n postmodern neo-traditioneel werkstuk dat uit een ander tijdsgewricht afkomstig lijkt, maar dan wel op zo’n manier gebracht dat het eerder tijdloos klinkt dan retro. Elmore James is een liedje met veel mondharmonica en had ook van Todd Snider kunnen zijn. Another Good Man Down is een anti-drugsliedje waarop Easton zingt als een oude bluesman. Het album verscheen al in 2018 in eigen beheer in een beperkte oplage. Heel terecht dat het huidige label van de Amerikaan het beschikbaar heeft gemaakt voor een groter publiek. Negen eigen nummers en een cover van Jimmie’s Texas Blues van Jimmie Rodgers. Paco is trouwens zijn zwarte gitaar, een Gibson J-45, waarmee hij ooit als straatzanger zijn kostje bij elkaar scharrelde.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie