Vier sterren voor nog geen 24 minuten muziek, dan moet zo’n plaatje wel erg leuk zijn. Klopt. Palace Waiting (Sound Asleep Records) van Skinny Dyck is niet zo overdonderend als alweer bijna tien jaar geleden Come Cry With Me van Daniel Romano, maar het gaat wel een aardig eindje in die richting. Waarom die vergelijking? Dyck komt net als Romano uit Canada en ook hij vindt inspiratie in oude country. Prachtig is In On The Upswing, met baritongitaar, steel en tikken op de rand van de drummer. Op TV Blue valt te denken aan Everly Brothers en dan met name het album Roots. Dat komt vooral door een tweede stem, waarschijnlijk van Dyck zelf. Hij nam de ep op in Texas met Billy Horton (Charley Crockett, Theo Lawrence) als producer. Twee jaar geleden verscheen van hem de debuutplaat Get To Know Lonesome, die echter niet breed werd opgepikt. Gelukkig is dit kleinood wel onder de aandacht gebracht door de mensen van het Zweedse Hemifran. Er staan acht nummers op Palace Waiting, waarvan twee worden omschreven als bonus. Een daarvan is Be A Little Quieter van Porter Wagoner, de enige cover. Doet toch echt wat denken aan Gram Parsons, terwijl bij Ripe There On The Vine Flying Burrito Brothers kunnen worden genoemd. Cosmic American Music van een Canadees derhalve. Met veel steelgitaar, want dat is het belangrijkste instrument van Dyck.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie