De eerdere jaren heb ik hier wel eens lopen zeuren over gebrek aan mooie platen en oplaaiende americana-moeheid. Dat jaar was alles anders! De heerlijke albums vlogen me om de oren. Ik had er in mijn lijstje wel dertig kwijt gekund. Was het de pandemie die artiesten die thuis kwamen te zitten tot zulke artistieke hoogten dreef? Misschien, maar ik heb eigenlijk geen idee. Dit jaar drie albums uit Nederland bij mijn bovenste 15. En Elephant had daar ook nog best bij gekund. Een primeur, denk ik. Een teken dat het goed gaat met de americana van bij ons.Ik verheug me al op 2023.
1. Tommy McLain – I Ran Down Every Dream
De comeback van het jaar. Na meer dan 40 jaar maakt swamppop-veteraan McLain een album dat als een mokerslag aankomt. Met medewerking van onder meer Elvis Costello, Augie Meyers, Nick Lowe, Van Dyke Parks en Steve Riley. Producent C.C. Adcock heeft dat allemaal in nette banen geleid tot deze plaat met 13 parels. Hits zouden we ook kunnen zeggen.
2. Zach Bryan – American Heartbreak
2022 was het jaar van de doorbraak van Bryan. Grotendeels bewerkstelligd door dit waanzinnige album. Waanzinnig, wie brengt er nu een album uit met 34 nummers, met een speelduur van meer dan twee uur? En ook nog eens goede nummers, die door een groot publiek gewaardeerd worden. Luiter ook maar eens naar het recentelijk uitgebracht live-album All My Homies Hate Ticketmaster.
3. Jess Jocoy – Let There Be No Despair
Op dit album staat de stem van Jocoy centraal en dat is een goede keuze want er valt daaraan echt veel te genieten. Helder, krachtig en met een heel klein beetje “haziness” indien nodig. Soms, zoals in het meeslepende titelnummer, voegt producer Brandon Bell, daar voor het dramatisch effect ook nog een beetje echo aan toe. Prachtig. Het zijn rustige folknummers die vaak in een mooi badje van strijkers zijn gelegd.
4. Tennessee Studs – Turn Up The Heat
Vanaf de eerste noot genietbaar. Afwisselend, boeiend, fantastisch. Pure country, bluegrass, folk en zelfs een stukje rap (een beetje zoals Luka Bloom dat ooit deed met LL Cool J’s I Need Love). Kortom: americana in optima form van een Nederlandse band (met Zweedse en Amerikaanse inbreng).
5. John Fullbright – The Liar
Nog een comebackplaat van hoog niveau. De amerikaan Fullbright pakt na 8 jaar de draad weer op en levert als of het niets is met dit album een aantal killertracks af. Hij laat en passant ook nog even horen wat een geweldig zanger hij ook nog eens is.
6. The Delines – The Sea Drift
Vakwerk, zoals je dat eigenlijk ook verwacht van Willy Vlautin en Amy Boone en de hunnen. Het gaat maar door. Ook dit keer weer mooie verhalen in een stemmig americana-decor. Uitermate cool. Knap om dat keer op keer te kunnen.
7. Mercy John – Nights On Fire
John Verhoeven is na het succes van het mede door hem geschreven megahit Roller Coaster niet op zijn lauweren gaat rusten. Elf gevarieerde songs die, als we hier zoiets als een americana top-40 zouden hebben, allen zouden kunnen scoren. Dat wil zeggen; ze liggen makkelijk in het gehoor, hebben pakkende melodieën en zitten uitstekend in elkaar. Grote Klasse.
8. The Vandoliers – The Vandoliers
Ruige americana van een band die zich maar blijft ontwikkelen. Optredens hier te lande in juni heb ik gemist door vakantie in buitenland. Dat voelt bij beluistering van dit album als een enorm gemiste kans.
9. Tami Neilson – Kingmaker
Tami Neilson is een vaste klant in mijn lijstjes. Prachtige stem, goede teksten, meeslepende melodieën, ook op Kingmaker is het weer raak. Op dit album helt Neilson iets meer over naar country en dat is alleen maar leuk. Mooi duet ook met Willie Nelson.
10. Bill Scorzari – The Crosswinds Of Kansas
Mij eerder volstrekt onbekende singer-songwriter uit New York laat met dit album even een poepje ruiken. 70 minuten lang neemt hij je mee op reis door zijn innerlijke roerselen. Met een stem als schuurpapier en met hulp van onder meer Will Kimbrough, Fats Kaplan en Neilson Hubbard.
11. Simon Keats – Falling Star
Derde album uit onze Rijndelta in mijn lijst. Falling Star is een heerlijke melange van americana en powerpop, gepresenteerd door de man die Paul Zoontjes als naam in zijn paspoort heeft staan en die toetsenist is bij The Kik. Met bijdragen van Stefanie Struijk, Judy Blank en Bertus Borgers.
12. Lee Baines & the Glory Fires – Old Time Folks
Heftige en toch toegankelijke americana van een man met het hart op de goede plaats. Snijdt op dit album allerlei actuele kwesties aan, onder meer over zijn uitvalsbasis Atlanta. En dat doet hij goed.
13. The Kernal – Listen To The Blood
Album uit het begin van het jaar en daardoor misschien al wat naar de achtergrond gedrongen. Niet terecht want Listen To The Blood kent een aantal rootsy earworms. Songs die klassieke country als uitgangspunt hebben, maar die meer dan regelmatig lekker ontsporen.
14. Rocky Votolato – Wild Roots
En nog een soort van comaback. Rocky Votolato werkte al sinds 2016 aan dit album waarop hij 15 nummers opnam voor evenveel familieleden van hem. Met het nummer Becoming Human als even schitterend als tragisch hoogtepunt.
15. Tommy Tokyo – Tommy Tokyo
Als laatste plaat in dit lijstje noem ik dit ongetitelde en nog niet gerecenseerde album van de Noorse zanger Tommy Tokyo. De al lang zieke Tokyo nam dit album op in afwachting van een operatie. Die kwam echter te laat, in maart van dit jaar overleed hij (50 jaar oud). Het album, 21 folky nummers in vijf kwartier, slingert je heen en weer tussen hoop, wanhoop en berusting.
29/12/2022 Permalink
Mooi gezegd, de killertracks bij John Fulbright.
29/12/2022 Permalink
Ik heb maar 1 goed album dit jaar en is van Ian Noe en alle andere albums zijn zo slecht dat ik maar op 1 album uit kom.
29/12/2022 Permalink
@tim als je maar 1 goed album dit jaar kan vinden, dan is je muzieksmaak waarschijnlijk niet alt-country of americana, maar moet je het misschien gaan zoeken bij de toppers, Harry Styles of Metallica. Succes!