Vijf jaar geleden schreven we een recensie van het vorige album van Jim Patton & Sherry Brokus. Sindsdien is er niet echt iets veranderd in de aanpak van dit echtpaar, dat al een hele tijd geleden neerstreek in Austin, Texas. Patton schrijft prima liedjes die uitstekend in de verf worden gezet door mensen als Ron Flynt (producer en multi-instrumentalist), Rich Brotherton (eveneens vele instrumenten), Warren Hood (fiddle) en deze keer ook Bill Kirchen die zijn Telecaster op drie nummers laat twangen. Patton zingt op Going The Distance (Berkalin Records) als een oude hippie die tot rust gekomen is in beminnelijke liedjes countryfolk. Zijn stem is een beetje hees en die droge voordracht past eigenlijk uitstekend bij dit soort werk. Omdat Brokus de hoge noten van weleer niet meer wist te halen, werd BettySoo opgeroepen om her en der wat nootjes aan te vullen. Kirchen leeft zich lekker uit op Austin Night, waarop Patton zingt over de dromen die niet uitkwamen. Zoals beroemd worden. Maar ook al is hij geen rockster, in Austin staat hij nog steeds op het podium. Op I’m Still A Dreaming Man herhaalt hij dat thema: ‘I wished upon a fallen star / Tonicht I’m in this Austin bar / I feel like I’m an old beat up guitar / But when I’m up here playing / My dreams don’t seem that far’.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie