Bij het verschijnen van de uitstekende compilatie Here Again: A Retrospective (zie recensie) werd al aangekondigd dat er ook een nieuw album zou verschijnen van Say Zuzu. Dat is er nu met dit No Time To Lose (Strolling Bones Records/V2 BeNeLux). De Amerikanen zijn het nog niet verleerd; ze maken nog steeds pure altcountry. De band rond de songschrijvers Jon Nolan (zang, gitaren, bas, lap steel, piano, orgel) en Cliff Murphy (zang, gitaren, banjo, mondharmonica) klinkt nog altijd gedreven. Het titelnummer is energiek als iets uit de beginperiode van The Long Ryders, die overigens ook een nieuw album hebben, waar we binnenkort aandacht aan zullen schenken. De drang om te presteren is nog niet verdwenen, ze gaan er vol tegenaan. Dat alles valt al op te maken uit de albumtitel. Hun vorige album verscheen niet minder dan 21 jaar geleden. Na al die jaren halen ze hernieuwde energie uit de samenwerking met naast Nolan en Murphy de bandleden James Nolan (bas), Tim Nylander (drums, toetsen, percussie), Jon Pistey (gitaren, bas) en Steve Ruhm (drums, mandoline, percussie, zang). ‘This fire won’t burn / This old heart won’t learn / And I can’t get this engine to turn / This fire won’t burn’, zingen ze op This Fire Won’t Burn. Maar niets is minder waar, het heilige vuur is juist helemaal terug. Een zeer welkome terugkeer voor liefhebbers van altcountry. Ze hebben destijds niet de bekendheid verworven van bands als Uncle Tupelo of Jayhawks, maar zijn daar zeker mee te vergelijken. En de samenzang op een nummer als Big Horizon roept ook vergelijkingen op met de eerste platen van Eagles. De als een van de twee bonustracks aangemerkte afsluiter Plum Island Sand heeft veel weg van Dylan in de jaren 70, niet alleen door de melodie, maar ook door de mondharmonica.
23/03/2023 Permalink
Dank voor de tip. Prachtige plaat, heel gevarieerd. Met de nieuwe Iris DeMent mijn top 2 dit eerste kwartaal!