Jake Paleschic, de naam deed hier geen belletje rinkelen. Enig zoekwerk op het web leerde dat de goede man uit het noorden van Texas komt en dat hij, voordat Wrongdoer (Niles City Records), verscheen ten minste één eerder album heeft uitgebracht. Paleschic is inmiddels begin dertig en nam het nieuwe album op tussen 2016 en 2019. Daarna, ja, dat hoef ik hier niet meer uit te leggen. Lang op moeten wachten dus, maar dat is het waard geweest want Wrongdoer is een uitzonderlijk goede plaat. Hierop acht songs met niet al te vrolijke teksten, vooral over de invulling van een leven. Daarover zingt hij in Sunshine & Clover: Some people try to sit you down and tell you that they love your songs, “but are you really that sad day to day?”. I want to tell those people to open up their eyes – it’s just another part of being awake. Verder is Wrongdoer een echte gitaarplaat. Akoestisch, elektrisch, baritongitaar (altijd een plus) en steelgitaar. Maar immer in dienst van het liedje. Vooral in Painting In Ashes zit lekker Drive-by Truckerig gitaarwerk, terwijl in Some Days het elektrisch gitaarwerk op andere manier subliem is. Paleschic beschikt daarnaast over een lekkere stem, waarmee hij soms een beetje doet denken aan Chris Isaak, misschien nog wel het meest in Dreaming Of A Trial. Gek genoeg roept Paleschic op een of andere manier met dit album ook herinneringen op aan Lee Clayton, misschien juist wel door die afwisseling tussen mooie countryfolknummers en het meer gruizige werk. Daarmee is Wrongdoer een van de beste albums die in 2023 is uitgekomen (vooralsnog alleen digitaal overigens).
(Naast Some Days hieronder is ook de geheel akoestische versie van het titelnummer die Paleschic samen met Robert Ellis uitvoert de moeite van het bekijken waard)
05/04/2023 Permalink
Erg goed album.
07/04/2023 Permalink
Bedankt voor tip! Some Days klinkt alvast lekker!