Het eerste titelloze album van Sunken Lands begint geweldig; een elektrische gitaar hakketakt het nummer open, hierna vallen de ritmesectie en een orgel in waarna Edwin Jongedijk begint te zingen. We Take It For Granted, zo heet het nummer en het gaat over, hé… the sunken lands, waarmee de oude veengebieden in Zuidoost Groningen en Drenthe worden bedoeld. Jongedijk was in het verleden voorman in de americanaband Taneytown en bracht ook muziek uit in de Groningse taal. De meeste nummers van Sunken Land zijn echter geschreven door drummer Jaap Vissering. Dat geldt ook voor het tweede nummer van de plaat: Not A Cloud In The Sky, waarop de steelgitaar van Marcel Gerritsen rustig zijn sporen trekt. Mooi is ook Andrew over een oude vriend die uit het oog raakte. Het niveau van het begin kan echter niet worden volgehouden. Vooral naar het einde van het album neemt de kwaliteit van de songs wat af: het met Katja Kruit gezongen I’m Leaving (I Just Don’t Know When) is een uit de toon vallende linedance-song. ook het daaropvolgende Crossroads is wel erg gewoontjes. Best jammer.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie