Van Beth Bombara mag het allemaal wel iets minder vluchtig. ‘Slow down to take a Polaroid picture / And wave it around until the moment is material’, zingt ze op Moment. Daarmee opent ze It All Goes Up (Black Mesa Records/Sonic Rendezvous). Op Lonely Walls wacht ze tot de zon weer een beetje begint te schijnen. De fijne cadans is een prima weg om te ontsnappen aan de donkerte van de pandemie die de wereld op slot deed. Bombara doet haar best om het licht weer toe te laten. Ze streeft naar een positieve uitstraling. De Amerikaanse singer-songwriter produceerde het album deze keer zelf en ze deed dat samen met haar partner Kit Hamon. Op Everything I Wanted klinkt ze met haar band als Fleetwood Mac. Op Carry The Weight brengt de slaggitaar countrysoul. Na het smartelijke Curious And Free gaat haar stem de hoogte in op Give Me A Reason, extra uitgelicht door een knarsende gitaar die het lied van een bodem voorziet. Bijna Dream Syndicate trouwens. Jammer dat het album met Fade als slot opeens wegzakt. Gitaar en toetsen blijven wel erg netjes en de drums wekken de indruk dat ze hier uit een doosje komen.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie