Bij de presentatie van zijn nieuwe album postte Zach Bryan een boodschap waarin hij aangaf dat hij dit album zelfgetiteld heeft omdat hij ieder cel van zijn wezen erin hoort. Met andere woorden: dit, op zijn 27ste, is hij. Wat direct opvalt zijn de bijzonder poëtische teksten. Sterker nog, het album begint met een gedicht: Fear & Friday’s (Poem). Daarna volgen nog 15 liedjes waarin Bryan zijn hart lucht. Ga maar mee, laat de man je op dit vierde album bij de hand nemen. Hij is rusteloos, hij weet ook niet of hij het goede doet. Hij bekijkt wat hem overkomt, legt rekenschap af tegenover oude liefdes, verlangt soms naar een gewone baan waar je om 5 uur kunt ophouden (Tradesman). In het ontroerende Summertime‘s Close brengt zijn overleden moeder op prachtige manier in herinnering. Hoopvol is East Side Of Sorrow: hoe moeilijk je het ook hebt, er komt altijd een nieuwe dag. “He said the sun’s gonna rise tomorrow / Somewhere on the east side of sorrow / You better pack your bags west / Stick out your chest / And then hit the road”. Grappig is ook dat hij het in dit nummer heeft over de Turnpikes die weer bij elkaar zijn en nieuwe songs schrijven. Deze Turnpike Troubadours brachten op exact dezelfde dag dat dit album verscheen inderdaad ook een nieuw album uit! Wat anders is op dit nieuwe album van Bryan is dat hij de samenwerking zoekt met andere artiesten. In het mooie Hey Driver is dat met The War & Treaty. Maar ook The Lumineers (Spotless) en Sierra Ferrell (Holy Roller) zijn van de partij. Het schitterende I Remember Everything is een duet met nota bene countrypopqueen Kacy Musgraves (die ook meeschreef aan het nummer). Bijzonder mooi is ook de dubbelsong Jake’s Piano – Long Island. Het deel is ingetogen met piano en orgel, het tweede deel uitbundig met de volledige band. En let eens op die opwindede baslijn en gitaarsolo in Tourniquets. Er is evenwel ook een kritische noot die gekraakt kan worden. Een aantal songs klinkt op een of andere manier onaf. En onduidelijk is wat hij nu precies wilde met de productie van deze schijf. Soms klinkt het prima en dan zit er ineens een nummer tussen als Smaller Acts. Mooie tekst, maar is het nu buiten opgenomen (kikkergeluiden)? Wel, dit is Zach Bryan.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie