“Nog twee liedjes!”, reageert een bezoeker als Joshua Ray Walker aankondigt dat dit zijn laatste nummer wordt. “Sorry, nog maar één, ik ben de opener van de avond”, zegt Walker. Een uur lang hing het publiek doodstil aan zijn lippen. Jodelend als een echte cowboy opende hij zijn optreden met Bronco Billy’s. Een echte cowboy uit Dallas wel te verstaan, want Walker is erg gehecht aan zijn thuisstad. En al van jongs af aan loopt hij met zijn cowboyhoed door de stad. Dat zijn leeftijdsgenoten hem uitlachten deerde hem niet, Walker volgde onverstoorbaar zijn eigen pad. En dat pad is geplaveid met countrysongs die verschenen op zijn eerste drie albums, een trilogie. Vanavond een bloemlezing ui deze albums. Met songs over boatshows waar je oom met de bikini-girls op de foto wil, over dumpsterdiven als levensmotto en natuurlijk over trucks die over de highways zoeven. Walker zijn vader was truckchauffeur en hij vond het prachtig om met hem mee te mogen; het nummer Canyon draagt hij op aan hem op. Bij Burn it hamert hij het ritme op de bas snaren van zijn akoestische gitaar, het klinkt onheilspellend. Dat iedereen hem vanavond zo aanstaart begrijpt Walker inmiddels, dat betekent dat ze aandachtig luisteren. En terecht; wat een geweldig optreden! Op zijn hoofd stond vanavond trouwens geen cowboyhoed maar een Texas Motor Speedway baseballpet en daaronder een Hawaï bloemetjesshirt. Walker gaat geheel zijn eigen weg.

Zijn eigen weg gaat ook David Ramirez. Vanavond ook met baseball pet op zijn hoofd maar dan met Texas Monthly erop. Ramirez en Walker komen allebei uit Texas en zijn vrienden sinds ze elkaar in 2012 in de Amsterdam bar in Dallas ontmoetten. En hoe toevallig is het dat ze hun eerste show samen hier in Amsterdam geven. Walker deed dat zittend met akoestische gitaar, Ramirez staat en heeft zijn elektrische gitaar omgegespt. En die scheurt meteen stevig in My Love is a Hurricane.  Ramirez wordt vanavond begeleid door Jeffery Olsen op drums en Barbara FG op basgitaar. Het drietal rockt hard waarbij de gitaar wel erg scherp staat afgesteld, al is het geluid vanavond verder wel goed in balans. Zo stevig als het er op het podium aan toegaat, zo rustig is het in de zaal. ‘Of het goed met ons gaat’, informeert Ramirez voor de zekerheid maar even. ‘Jazeker, bedankt dat je het vraagt’, is de reactie, Ramirez moet er om gniffelen. Als introductie van New Way of Living vertelt Ramirez over een avond in Texas waarbij de fles whiskey rondging en iedereen om de beurt een eigen song uitvoerde. Ramirez was erg onder de indruk van de songs van zijn buurman. Op de vraag of hij nummers online had staan was het antwoord; “No, I got a real job”. Vanavond bewijst Ramirez vol overgave dat hij ook een echte baan heeft, wat een inzet, wat een passie. Eliza Jane draagt Ramirez op aan zijn overgrootmoeder. Ze ontvluchtte in de jaren dertig van de vorige eeuw als boerin de dust bowls van Oklahoma. Maar ze bleek ook een uitstekend pianiste te zijn geweest die countrylegendes Ernest Tubb and Gene Autry heeft begeleid. Ramirez voelt zich verbonden met haar en brengt het nummer a capella. Na het ingetogen Find the light is de tijd echt op. Maar het zaallicht moet nog wel even aan zodat Ramirez en zijn begeleiders een selfie kunnen maken met het publiek. Topavond!

Joshua Ray Walker en David Ramirez in Tolhuistuin, Amsterdam op 31 augustus 2023.