De blues past Micke Bjorklof als een maatpak. Ga maar na, zelfs in gelukkige omstandigheden gaat hij ten onder aan de angst dat het mis zal lopen. Op het titelnummer Colors Of Jealousy (Hokahey! Records/CRS) winnen de tranen het omdat hij vreest dat zijn lief hem op een goede dag zal verlaten. Zodat hij direct daarna kan uitpakken met Missing That Woman. Micke Bjorklof & Blue Strip komen uit Finland; is de blues daar dichterbij? Je zou het bijna denken, want zonder al te grote aanpassingen aan de oorsprong komt het gezelschap toch vooral zeer authentiek uit de hoek. De meeste liedjes gaan over de liefde of het gebrek daaraan. Op Long Ago wil de liefde niet echt opbloeien en op Thought You Were Mine is de situatie al niet veel beter. Want Bjorklof (zang, mondharmonica, elektrische gitaar) kan wel denken dat hij haar heeft, maar helaas blijkt de liefde weer op een dood spoor uit te lopen. ‘Good times are better than bad times’, is een waarheid als een koe op Good Times Somehow. Alles gaat goed, maar alles moet nog beter. Met een dikke lening kun je goed leven. Totdat alles in de soep loopt en je in de gevangenis belandt. Are You Real gaat over iemand die in de isolatiecel zit en dan tot het geloof komt. Het begint spannend met wat percussie, waarna een slidegitaar de openheid van het Finse landschap doorkruist. Long Ago heeft soul en een beetje gospel door de zangeressen, terwijl de zang op het nummer naar Graham Parker neigt. Get Out brengt lange blueslijnen met slidegitaar. Op Into The Fire zoeken de gitaren hun weg door de vlammen. Het nummer begint als bluesrock, maar ontwikkelt zich tot iets dat in de buurt komt van Neville Brothers. Het gitaarwerk (elektrische, akoestische, slide alsmede mandoline) van Lefty Leppanen verdient het om genoemd te worden, net als de bijdragen op Hammondorgel van gast Harri Taittonen.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie