No-No Boy is een apart project van singer-songwriter Julian Saporiti. Zijn nieuwste worp is het album Empire Electric (Smithsonian Folkways). Wat achtergrond: de term ‘no no boy’ komt uit de tijd dat Japanse burgers in de VS tijdens de Tweede Wereldoorlog werden geïnterneerd in kampen. Vanaf 1943 moesten zij een bepaalde loyaliteitsenquête invullen. Sommigen van hen beantwoordden de twee laatste vragen daarvan, die betrekking hadden op een eventuele indiensttreding in het Amerikaanse leger en het tekenen van een verklaring waarbij men afstand nam van Japan, met “nee”. Om die reden werden zij no no boys genoemd. De in Nashville geboren en opgegroeide Saporiti heeft ook Aziatische roots; zijn moeder is een Vietnamese vluchteling. In zijn albums bracht de als etnomusicoloog geschoolde academicus altijd al folknummers waarin verhalen uit Azie of de Aziatische diaspora werden verteld. Op het nieuwe album wordt ook de muzikale omlijsting geïnjecteerd met Aziatische invloeden. Saporiti speelt niet alleen banjo, gitaar en lapsteel, maar bijvoorbeeld ook koto en guzheng (en synthesizer trouwens). Vocaal wordt hij bijgestaan door Emilia Halverson en op sommige nummers hoor je de viool van Kristin Weber. Het geheel is ongelofelijk boeiend. Een absolute aanrader voor wie houdt van melodische folkrock en het latere werk van Abigail Washburn.
21/10/2023 Permalink
Zoete Melancholie!! Prachtalbum…