De grote sensatie van Jools Hollands fameuze BBC-oud&nieuwshow Annual Hootenanny was de zeventienjarige Muireann Bradley uit Ballyfofey, Ierland. Te midden van gevierde zwaargewichten als Rod Stewart, Joss Stone, P.P. Arnold, Sugababes en Pogues-oprichter Spider Stacey was zij degene die de uitbundigste staande ovatie van het publiek in de wacht wist te slepen, voor haar virtuoze uitvoering van het honderd jaar oude liedje Candy Man. En dat helemaal in haar eentje, met haar gitaar, op dat huiveringwekkende podium. Muireann legt zich toe op de traditionele countryblues- en folkliedjes uit de eerste helft van de vorige eeuw. Van sommige zijn de makers bekend, zoals Mississippi John Hurt, Robert Wilkins en Elizabeth Cotten. Van andere songs wortelt de herkomst in een duister verleden. In december verscheen haar debuutalbum I Kept These Old Blues (Tompkins Square). Het klinkt precies als haar optreden bij Jools Holland. Ook nu alleen het meisje en haar gitaar, alles opgenomen in een of twee takes. Zelfs de Volkskrant is enthousiast op de recensiepagina, alleen is er uiteraard wel wat te zeuren: Bradley moet eigenlijk zelf haar liedjes gaan schrijven. Op die manier was Doc Watson ook nooit verder gekomen dan drie sterren.
05/01/2024 Permalink
rene,dat is lekker snel..had de recensie vanmorgen in de volkskrant gelezen en omdat de vk haar stem op die van karen dalton vindt lijken, via spotify beluisterd…en dan kom jij met een bespreking…bedankt,die vier sterren wat mij betreft terecht (ook voor haar gitaarspel)…karen dalton vind ik wel een divisie hoger….
07/01/2024 Permalink
En je vraagt toch ook niet aan een aanstormend talent die een vioolconcert van Mozart briljant vertolkt dat zij zelf vioolconcerten moet gaan componeren…
08/01/2024 Permalink
Daarom wacht ik dus altijd met het inleveren van m’n altcountry top10. Een prachtplaat die bij mij op plek 7 eindigde.