Jeffrey Foucault neemt de tijd en komt zo om de vier/vijf jaar met een nieuw album, dat meestal goed is, en soms heel goed, zoals nu The Universal Fire (Fluff & Gravy Records). Het album is opgedragen aan Foucaults in 2021 aan kanker overleden beste vriend en vaste drummer Billy Conway. Die wordt overigens uitermate adequaat vervangen door John Convertino, die net als bij Calexico de hele plaat door op een bescheiden manier nadrukkelijk aanwezig is. Er is nóg een prominent bandlid: Mike Lewis van Bon Iver. Niet alleen actief als producer, maar ook op saxofoon, piano en orgel. De albumtitel heeft betrekking op de grote brand die in 2008 het Universal Studios-complex Los Angeles in de as legde en tegen de 200.000 mastertapes van enkele van de wereldwijd bestverkochte artiesten vernietigde: ‘We had Satchmo and The Killer and Sun Ra / We had Bo Diddley Big Mama and John Lee / Every soul now lossless in heaven / Until the night that it all burned away / In the Universal Fire’. Zoals gebruikelijk bestrijkt Foucault op The Universal Fire het hele americanagamma tussen intieme sfeerliedjes (Winter Count, Moving Through, East of the Sunrise) en stevige rootsrock (Nightshift, The Universal Fire). Prijsnummers zijn misschien wel Solo Medolo (let op de lyrische slidegitaar van Erik Koskinen) en Monterey Rain, dat heerlijk lang doormiezert: ‘Neon and nostalgia / Is all that’s left of this town’. Prachtige plaat.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie