Op 6 december verschijnt van The Blasters de cd Over There: Live At The Venue London – The Complete Concert. Op elpeeformaat staat die plaat hier al zo’n veertig jaar in de kast. Alleen staan daar slechts zes nummers op; de cd gaat 23 nummers bevatten met het complete concert van 21 mei 1982. Eerlijk gezegd ben ik niet heel erg van de livealbums, maar hier kijk ik reikhalzend naar uit. Want de lp met de speelduur van een ep is ronduit fantastisch. Die knalt uit de luidsprekers! 

Over There brengt me altijd terug bij het concert dat de band uit Californië in 1985 gaf in het Stadspark van Groningen. Daarover heb ik het al eens eerder gehad in deze aflevering van deze rubriek. En ook in een verslag van de Rhythm & Blues Night 2018 kwam dat optreden ter sprake, omdat The Blasters – maar zonder Dave Alvin – toen opnieuw in de stad waren. Beetje raar dat dat me in de reacties kritiek opleverde. Ik zou The Blasters hebben afgekraakt. Terwijl toch duidelijk genoeg werd dat ik het over een van mijn favoriete bands had. De zichtbare aftakeling van voorman Phil Alvin ging me juist aan het hart.

In de tweede helft van de jaren 70 hing een concertposter van Eagles op mijn slaapkamer. Dat was toen mijn favoriete band. Daarnaast vulde Linda Ronstadt een deel van de muur. Door die artiesten ontstond mijn interesse in countryrock. Op de achtergrond van het podium waarop de Eagles stonden waren de contouren van Hotel California te zien. Niet mijn favoriete plaat van de hoogvliegers. Dat was en is het titelloze debuut. 

Ze waren veel te groot geworden. Plezier beleefden de leden niet meer aan hun bestaan als band. Het ging van de ene ruzie naar het volgende handgemeen. Maar een verdienmodel als Eagles laat je niet zomaar vliegen, dus gingen ze voort met The Long Run. Daarna dienden ze het platencontract uit met Eagles Live. Omdat het grote geld bleef lonken, kwamen ze daarna meer dan eens terug. Een livealbum uit 1994 kreeg de betekenisvolle titel Hell Freezes Over. En van december tot en met maart volgend jaar staan ze elke maand vier keer in The Sphere in Las Vegas. 

Eagles Live is een registratie van concerten in oktober 1976 en juli 1980. De gemoederen liepen soms hoog op. Glenn Frey wilde Don Felder op 31 juli te lijf gaan in Long Beach. Felder had met desinteresse gereageerd op een bedankje van de vrouw van politicus Alan Cranston, voor wie tijdens het concert geld werd ingezameld. Frey nam het hoog op. 

Randy Meisner was er in 1980 al niet meer bij. Hij had er schoon genoeg van om altijd de platen precies na te spelen. Dat moest van Don Henley en Glenn Frey, sinds het begin de leiders van de band. Maar het breekpunt was de hoge noot die Meisner zong tijdens Take It To The Limit. De bassist was bang dat hij die niet meer kon halen. Maar ook dat moest en zou van Henley en Frey, omdat het publiek daar recht op had. Daar betaalden de bezoekers voor, bedoelden ze. Op Eagles Live hoor je inderdaad het publiek enthousiast reageren na die hoge noot, de climax waar naartoe was gewerkt.

De hang naar perfectie werd Meisner teveel. Het had alle spontaniteit van samen musiceren weggevaagd. Mede de reden waarom de band mij op een gegeven moment totaal koud liet. Nee, dan veel liever The Blasters. Dat was door zweet voortgestuwde rock-’n-roll die ik tot in de tenen voelde. Dus hoe leuk is het om beide bands hier in deze aflevering over hoezen met daarop een flightcase samen te brengen.

Een flightcase staat ook op Delaney & Bonnie & Friends On Tour With Eric Clapton. Dat livealbum was in 1970 gestoken in een prachtige hoes met de Rolls Royce van fotograaf Barry Feinstein. De auto staat in de Amerikaanse woestijn en uit het rechterraam steken de in cowboylaarzen gestoken voeten van Bob Dylan. Eigenlijk een rare keus als hoes voor een concert in de Britse stad Croydon. Dylan was daar ook helemaal niet bij. De hier afgebeelde versie is een veertig jaar later verschenen box met vier cd’s met naast dat concert in Croydon nog een compleet concert van die dag in december 1969 plus optredens in Londen en Bristol diezelfde maand.

Tot slot One For The Road van het Britse rockabillytrio Jets, gevormd door de broers Bob, Ray en Tony Cotton. Opgekomen in het spoor van The Stray Cats. En niet te vergeten The Blasters.

The Blasters – Over There – Live At The Venue London – The Complete Concert (1982/2024)
Eagles – Eagles Live (1980)
Jets – One For The Road (1995)
Delaney & Bonnie & Friends – Delaney & Bonnie & Friends On Tour With Eric Clapton (1970/2010)