Dan Bern heeft inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd bereikt, maar dat weerhoudt hem er niet van om gewoon door te gaan met het maken van uitgelaten, enthousiaste muziek, vooral gekenmerkt door zijn hoge, scherpe stem (die vast niet door iedereen op prijs wordt gesteld – even doorzetten, went wel). Op Starting Over (Grand Phony Music) laat hij zich begeleiden door Jane’s Great Dane, de veelzijdige americanaband uit Boston. Starting Over (de openingstrack en meteen een van de prijsnummers) is een kwestie van schepen achter zich verbranden en onder een andere naam een nieuw meer…

Heather Pierson is een singer-songwriter uit New Hampshire die vanachter haar piano schijnbaar moeiteloos schakelt tussen jazz, blues en folk. Back To The Light (Sacred Vessel Recordings) bevat zeven liedjes die ze live in de studio opnam met Shawn Nadeau (bas, zang) en Craig Bryan (drums, zang). Pierson die behalve piano ook nog een Hammond B3 en tenor banjo speelt begint met Dusty House Blues dat toch vooral oude jazz is. Het is een stijl die herinneringen oproept aan iemand als Ida Cox. Een bijzonder prettige kennismaking met deze positief ingestelde vrouw, die je graag volgt op haar meer…

Carolyn Shulman komt uit Denver, Colorado, en Heart On A Wire (eigen beheer) is haar tweede album. In haar degelijke folk met soms uitstapjes richting bluegrass of rootsrock kaart ze maatschappelijke vraagstukken aan. Haar eigen emoties zijn daarbij vaak leidend. Ze valt te vergelijken met collega’s als Mary Chapin Carpenter, Shawn Colvin en Patty Griffin. Na acht jaar te hebben gewerkt als advocaat in Houston, Texas, besloot ze eindelijk haar hart te volgen en het te proberen als singer-songwriter. Een bezoek aan Old Farm House met begeleiding van accordeon en banjo is beslist meer…

Trapeze ((Dog Eared Discs) is album nummer zes voor Kate McDonnell. Ze woont in de staat New York en brengt krachtige folkliedjes die handelen over het alledaagse leven in Amerika. Het gaat over hoop, het doel van het leven en de overgave aan liefde in de veertien intelligente liedjes. McDonnell (zang, akoestische en elektrische gitaren) wordt bijgestaan door een ritmesectie en multi-instrumentalist Jimi Woodul, die ook optrad als producer. Breakdown Lane is een prachtig nummer waarop ze zich afvraagt hoe het toch kan dat er weer een eind kwam aan een relatie. De gitaar van Woodul zorgt er meer…

Erin Ash Sullivan heeft een engelachtige zangstem waaraan wat spoortjes tragedie zijn blijven kleven. Oftewel, op Signposts And Marks (eigen beheer) staan liedjes waarop ze het beste voor zichzelf en anderen wenst, maar wel in de wetenschap dat de omstandigheden vaak anders beslissen. De folk van de uit New England afkomstige singer-songwriter is derhalve bitterzoet. Op Nobody’s Business heeft ze het over de complexiteit van het onderhouden van een relatie. Hoe hou je je eigenheid overeind als je ook regelmatig concessies moet doen voor je partner? En hoe verhoud je je daarbij tot meer…

Erik Koskinen komt tot nu toe op deze pagina’s slechts voor als begeleider van andere artiesten, onlangs nog bij Jeffrey Foucault op diens The Universal Fire. Ook is bij hier te lande misschien wel bekend als extra gitarist bij de optredens van de band Low. De gitarist en singer-songwriter uit Minnesota brengt zelf echter ook platen uit. Een half jaar geleden kwam Down Street/Love Avenue (Real-Phonic Records) uit. Maar daar kwamen we hier pas deze week achter en u begrijpt: de plaat is de moeite waard! Er staan tien nummers op waarvan Koskinen gedurende de pandemie de zang en meer…

Een nieuwe plaat van Lone Justice, de tegen de cowpunk aanleunende rootsrockband uit de jaren 80, met Maria McKee als stralend middelpunt? Ja en nee. Viva Lone Justice (Afar/Konkurrent) is inderdaad een nieuwe plaat van tegen de cowpunk aanleunende rootsrockband uit de jaren 80, met Maria McKee als stralend middelpunt, maar het zijn oude opnames uit 1993 die opgepoetst zijn. De band was toen al een paar jaar uit elkaar en McKee was bezig met opnames van een soloplaat. Bassist Marvin Etzioni nodigde degenen en die bezig waren met die plaat uit voor opnames bij hem thuis meer…

Peter Bruntnell (een Welshman, geboren in Nieuw-Zeeland) is al zo’n dertig jaar bezig, krijgt de ene juichende recensie na de andere en is nog altijd een man in de schaduw. Eind jaren negentig draaide Jan Donkers Bruntnells derde cd Normal For Bridgewater, misschien het begin van een kleine schare fans in Nederland. In 2016 kreeg Nos Da Comrade op deze plek vier welverdiende sterren. Dat was de tijd dat je nog eens een protestsong tegen Donald Trump hoorde. Nu is er Houdini And The Sucker Punch (Domestico Records), ook weer goed voor een flink applaus. Bruntnell is altijd verbonden met en verwant geweest aan Son Volt (ook vaak in hun meer…