Bij het vorige album van Johnny Dowd, Do The Gargon, constateerde ik dat dat voor mij een praktisch onbeluisterbaar album was. Bij het nieuwe album That’s Your Wife On The Back Of My Horse, laat ik dat voorbehoud ‘praktisch’ vallen. Deze is gewoon onbeluisterbaar. Of zou in elk geval niet beluisterd behoeven te worden. Niet door liefhebbers van americana, want daar heeft de muziek op dit schijfje niets mee van doen. Maar ook andere potentiële luisteraars kunnen dit nieuwe werk, dat Dowd solo in elkaar gezet heeft gerust links laten liggen. Tenzij men liefhebber is van met een synthesizer, bas en gitaar in elkaar geknutselde flauwe en vaak slecht gezongen “liedjes” die zonder uitzondering kwalitatief uiterst teleurstellend zijn. Bovendien is dit allemaal al veel eerder gedaan en duizendmaal beter, bij voorbeeld door iemand als Fad Gadget. De ondersteunende vocalen van Anna Coogan kunnen hier niets aan redden. Jammer hoor, dat Dowd straks gewoon weer op een americanafestival staat, terwijl hij daar, gelet op zijn laatste werken, echt niets te bieden heeft.
18/03/2015 Permalink
wohowhoho: wacht. ‘Deze is gewoon onbeluisterbaar’. Nee, Hugo. Onbeluisterbaar voor jou. Dus. Dit nieuwe album van Johnny Dowd is voor mij onbeluisterbaar. Ik ben een liefhebber van americanamuziek. Potentiële luisteraars – ga eens naar het nieuwe album van Johnny dowd luisteren.
18/03/2015 Permalink
Zucht. Een recensie is een mening. Dat ga ik verder niet meer uitleggen, hoor.
18/03/2015 Permalink
ik kan me Hugo’s recensie uit Americana oogpunt wel indenken, maar als Johnny-fan kan ik alleen maar zeggen: hij is weer uiterst vermakelijk.
19/03/2015 Permalink
zucht en nog eens zucht Hugo inderdaad een recensie is een mening maar als je recenseert voor een muziek (site of blad) mag het wel iets objectiever en met wat meer kennis van zaken(het oeuvre van Johnny Dowd en concerten) dan bv.op een persoonlijke blog. Door de band genomen leveren jullie prima werk.
19/03/2015 Permalink
Tjonge: Fad Gadget, die naam had ik al zo’n 25 jaar niet meer gehoord (#blastfromthepast) 🙂
22/03/2015 Permalink
Onbeluisterbaar? That means kick’s ass in english, right?
23/03/2015 Permalink
Ieder zijn mening natuurlijk, maar het album krijgt wel lovende recensies in o.a. Uncut.
Vind het zelf ook zijn beste plaat sinds het tweede album. En dat is toch wel weer een tijdje geleden.
23/03/2015 Permalink
Door al die veel te positieve recencies heb ik nu ca 50 cd’s in de verkoop 🙂
01/04/2015 Permalink
Johny Dowd is nooit mainstream. Dát maakt hem juist zó. uniek, of i.i.g. speciaal. Expirimenteren mág !! Ook in het americana/alt.country genre.
Als je er niet van houdt, moet je er niet naar luisteren (én zeker geen slechte recensie over schrijven)
02/04/2015 Permalink
Wat een vreemde reactie. Als het je het niet leuk vindt mag je er niks over schrijven? Ik vind niks irritanter dan mensen die alleen maar positieve stukjes schrijven. Dan weet je uiteindelijk nog niks. Dit is tenminste duidelijk en juist als er maar 1 ster bij staat word ik nieuwsgierig. Als er 2 of 3 sterren bij staan kijk ik er soms per ongeluk zo overheen. Ik heb n.a.v. het stukje en de vele reacties ook een poging gewaagd en ik waardeer de durf om iets anders te proberen, maar na een paar nummers ben ik er wel klaar mee. Maar ik weet wel wie Johnny Dowd is nu.
30/05/2015 Permalink
Wat een gruwelijk slechte recensie zeg, ga je schamen..een mening kan ik best waarderen maar om vanuit je ivoren toren dat deze beste man niet op een roots festival thuis hoort vind ik beschamend. Zucht, zucht en zucht.