Bij iedere recensie begin ik met drie sterren en ga ik daarna op- of afplussen naar gelang de plaat me meer of minder bevalt. Bij Michael Dean Damron begin ik echter altijd op 4 sterren omdat de ervaring leert dat deze zanger-liedjesschrijver uit Portland een constant hoog niveau haalt. Of dat nu is als voorman van de countrypunk-formatie I Can Lick Any Son Of A Bitch In The House of solo. Ook op When The Darkness Come (eigen beheer) is het weer gewoon raak. Zoals je uit titel kan afleiden, hebben we wederom niet te maken met een vrolijkstemmend album. Nee, de rauw zingende Damron heeft het, zoals zo vaak, over de donkere kanten van het leven. Ten opzichte van zijn eerdere albums is deze nieuwe plaat wel een stuk uitbundiger. Daarvoor is in elk geval Fernando Viciconte medeverantwoordelijk, onder wiens productionele leiding de plaat tot stand kwam. Op gitaar hoor je (heerlijk, in Little Red en Simmer In The Pot) onder meer David Eccles (Richmond Fontaine), terwijl de bas bespeeld wordt door Alan Hunter (Eels). Desalniettemin kent ook deze plaat zijn verstilde momenten zoals Now You’re In The Mud en Let The Wretched Come Home. Op persoonlijk vlak is Damron zijn duivels aan het overwinnen. Onlangs vierde hij het feit dat hij een jaar geleden de drank afzwoor. Op dit album covert hij Am I The Only One Drinking Tonight van Mishka Shubaly, een nummer dat de wanhoop van de drinkeboer verwoordt. De andere cover is van Hank Williams (alias Luke The Drifter): We’re Getting Closer To The Grave Each Day. Nee, When The Darkness Come is geen album dat je even voor de gezelligheid opzet. Wel is het een intrigerende luisterervaring.
When The Darkness Come is verkrijgbaar via Cdbaby.
20/06/2015 Permalink
ik was met opplussen al bij vijf sterren uitgekomen, Hugo!
22/06/2015 Permalink
Dit is zoooo dope! Alsn Hunter is ook echt geniaal
22/06/2015 Permalink
Vind zijn bandwerk ook al niet verkeerd, maar dit soloalbum is wel een zeer sterk staaltje zeg.