Er is veel aan te merken op Spotify; dat ze artiesten maar een grijpstuiver betalen, dat er geen informatie bij de albums zit (zoals je dat wel bij een cd-hoesje hebt), ga zo maar door. Maar waar Spotify onovertroffen in is (en dat geldt in min of meer dezelfde mate voor Deezer) is dat ze een enorme back-catalogue hebben die voor een ieder is te raadplegen. En dat is heerlijk, zoveel te ontdekken!
Om een of andere reden wilde ik iets weten over een cd die ik in het verre verleden voor Altcountry.nl had besproken. Wat had ik ook wel weer daarover gezegd? Helaas zijn alle pagina’s van voor 2010 door een crash bij de provider verloren gegaan maar via het Internet Archive kon ik achterhalen dat ik hem in 2005 had gerecenseerd. En ik kon ook al die andere recensies op die aloude pagina van Altcountry.nl weer raadplagen. Bovendien kon ik nu ook via Spotify eens luisteren wat we allemaal toen hebben besproken. Poing, gloeilampje: zou het niet leuk zijn om daar ‘ns een playlistje van te maken? Gewoon, omdat het kan.
Wat bespraken we 10 jaar geleden en hoe klonk dat eigenlijk allemaal? Goed, in september 2005 werden recensies geschreven door Peer Bataille, Wiebren Rijkeboer, Peter Pleyte, Leo Kattestaart en door John en mijzelf.
Zeer lovend waren we over albums van Grayson Capps, Televison Hill, Lucero en het samenwerkingsverband van Iron & Wine en Calexico. Van die artiesten is Televison Hill in de vergetelheid geraakt. De band uit Baltimore bestaat echter nog wel en bracht ook nog een EP uit in 2013. Deuken in pakjes boter, dat kwam er niet meer van.
Ook mooi vonden we de dubbel-cd Meter van van de Australische taxichauffeur Perry Keyes, daarna ook nooit meer wat van gehoord. Maar nog steeds zeer plezierig om naar te luisteren. In de categorie “ook nooit meer van gehoord” vallen verder Jefferson Pepper, het voormalige Volebeats-lid Robert McCreedy, de Canadese singer-songwriter Graham Brown en de Californische band Limbeck (die leken het toen echt te gaan maken). Een echte eendagsvlieg was Sounds Like Fall, maar wat wat vonden we dat toen mooi. Datzelfde gold voor het Amsterdamse Rootsclub.
Half Knots, die Amerikaanse band werd vorig jaar nog genoemd in een recensie van Cave States (waarin een aantal leden van Half Knots terecht gekomen zijn). Over Scotland Barr & The Slow Drags waren we ook heel positief. Het laatste plaatwerk van die band dateert uit 2011 en draagt de profetische titel We Will Be Forgotten.
Verder bespraken we mooie platen van Marah, The Resentments en Nickel Creek.
Dat en nog veel meer vind je in onderstaande playlist. Laat je dus maar meenemen naar september 2005. In twee uur word je 10 jaar jonger.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie