Je kunt je bijna niet voorstellen dat Ben Caplan vroeger ook gewoon een klein jongetje in een korte broek geweest is. De woestbebaarde brildrager met de diepruige stem zou 29 jaar geleden ook gewoon ergens in de Canadese wildernis gevonden kunnen zijn, precies zoals hij nu is, maar dan alleen wat kleiner. In elk geval levert hij op zijn tweede album – zijn debuut kwam vier jaar geleden uit – weer een indrukwekkende verzameling donkere countryfolk af. Echter, zeker niet ontoegankelijk of moeilijk. Nee, en dat komt onder meer doordat Caplan in zijn muziek velerlei andere stijlen toelaat. De strijkers op dit Birds With Broken Wings (Goomah/Excelsior) geven hier en daar een lichte balkan-tik aan de nummers. Het sterkst komt dat naar voren in het zwierige Under Control waarin je ook een accordeon en klarinet hoort. Het daaropvolgende Deliver Me heeft weer iets vaudeville-achtigs. Onbetwistbaar hoogtepunt is het het koperblazers opgesierde 40 Days & 40 Nights (zie hieronder) waarin Caplan soulful zijn wanhoop uitbrult. Prachtig is het contrast tusssen zijn stem en de koele achtergrondzangeressen. Een hit! Op Night Like Tonight is Caplan ineens een jazzcrooner. Het schiet zo alle kanten op maar vervelen doet het in elk geval nooit.
Ben Caplan toert met zijn Casual Smokers vanaf half december door Nederland, zie agenda.
19/12/2015 Permalink
Zet er maar gerust een ster bij! Wat een album.
En Ben and the casual smokers zien is een groot feest. Vijf muzikanten die er zichtbaar plezier in hebben en alles lijken te geven. Bovendien kan Ben een zaal helemaal meenemen. Dus mocht je rond kerst 2015 ruimte hebben, gaat dat zien.
23/12/2015 Permalink
Ik sluit me volledig bij bovenstaande reactie aan! Ik heb ze afgelopen vrijdag in het Burgerweeshuis in Deventer zien optreden. Geweldig, wat een feest! En Ben Caplan zelf is een geboren entertainer. En ook vwb. het album sluit ik me bij bovenstaande reactie aan: op z’n minst vier sterren, wat mij betreft!