De Blue Grass Boogiemen vieren dit jaar hun 25-jarig jublileum. Dat doen ze met het uitbrengen van een bijzonder album: Grassified (Excelsior). Daarop staan 16 nummers die ze met andere Nederlandse artiesten opnamen. Nummers van die betreffende artiesten, maar dan, de albumtitel zegt al genoeg, in een bluegrassversie. Dat levert in dit geval wisselende resultaten op. De plaats opent met twee goed geslaagde nummers, een oud nummer van GEM met Maurits Westerik en een nummer met Jeroen Mesker, voorman van Maison Du Malheur. Gesteld kan worden dat over het algemeen de liedjes die zijn opgenomen met artiesten die al een beetje in de rootshoek zitten, prima zijn. Of het nu gaat om Jesus & the Outlaw van Danny Vera, It Will Not Bother Me van Tangarine of Hayfever van T-99. Het zijn echter de nummers met de wat vreemdere eenden in de bijt die voor spanning zorgen. Het fijnst is de combinatie met Osdorp Posse’s Def P in Ik eerst, een wonderlijk samengaan van hiphop en bluegrass, in een protestsong! Ook Ruimtetuin met The Kik’s Dave von Raven en Elephants met Blaudzun zijn goed gelukt, maar De Bierkaai met non-zanger Freek de Jonge en Gedachten met Roos Rebergen leveren twee saaie en teleurstellende nummers op. Dat laatste kan ook gezegd worden van het Doe Maar-nummer Belle Hélène (met Ernst Jansz). Dat is niet eens zozeer slecht, maar het wijkt eigenlijk maar weinig af van het origineel. Dat had veel spannender gekund. Kortom een half geslaagd album. Maar wat dondert het eigenlijk: het is feest!
22/04/2016 Permalink
Hebben jullie dat fantastiche boek van Erik Kriek gezien met 5 getekende murderballads ?
Hierbij is ook een cd van de boogiemen met 6 nummers bij gevoegd.
Steve Earle vindt het brilliant ! Zodra het boek in het Engels verschijnt gaat hij het promoten (eind dit jaar)