Terry Lee Hale’s debuutplaat verschijnt in 1993 op nota bene een Duits platenlabel. Hale is dan 40 en heeft er al een heel muzikantenleven opzitten. Een muzikantenleven dat gekenmerkt wordt door rusteloosheid, de nodige ontberingen en een leven on the road. Terry Lee Hale wordt in 1953 geboren in San Antonio en heeft als hij de high-school verlaat 10 woonplaatsen gehad en evenzovele scholen. Rond 1970 reist Hale af naar San Francisco in een poging aldaar een muzikantenbestaan op te bouwen, maar al snel blijkt dat de urbane hectiek hem te veel is en dus reist hij af naar het landelijke Maine. Via een bejaarde songwriter maakt Terry Lee Hale kennis met de folk van Bob Dylan en Woody Guthrie, en de blues van Lightnin’ Hopkins en Reverend Gary Davis. Het heeft tot gevolg dat Hale zijn toekomst ziet als singer-songwriter, met zijn akoestische gitaar als beste vriend en zijn cowboyhoed als goede tweede. Toch dwingt Hale’s wankelmoedigheid hem terug naar de Westkust waar hij plaatsneemt in een country&western-band. Na een jaar alweer vertrekt Hale naar het oosten, settelt in Chicago en werkt als barkeeper in een concertzaal. Daar ontmoet hij zijn toekomstige vrouw, een countryzangers uit Michigan. Samen met haar en haar kinderen trekken ze langs de bluesbars in de Midwest en treden op als country-duo voor $100 per avond. Overdag werkt Hale als timmerman om zijn gezin – uitgebreid met dochter Liza Lee – van onderhoud te voorzien. Maar ook dit houdt de drifter die Terry Lee Hale is niet eeuwig vol; in 1981 vertrekt hij met gitaar en de 4-jarige Liza Lee naar Mexico. Emplooi als entertainer in toeristenhotels vindt Hale niet, wel als kok. Hij krijgt hierdoor wel de gelegenheid de talloze mariachi-orkestjes te observeren, een invloed die onderdeel uit zal maken van Hale’s veelzijdigheid. Zijn drang naar een bestaan als singer-songwriter drijft hem dan terug naar Californië.
Via Los Angeles belandt Terry Lee Hale in januari 1984 in Seattle, 30 jaar oud, een dochter van zeven, een gitaar en een handvol goeie songs. Naast het werken als barman en als kleinschalig boekingsagent richt Hale het garagerock-trio The Ones op. Hale leert in Seattle veel muzikanten uit de scene kennen en als hij weer teruggekeerd is naar het vertrouwde formaat van de eenmansband treedt hij op als voorprogramma van bands als Soundgarden, Screaming Trees en The Walkabouts. Hierdoor raakt Hale bevriend met Walkabouts’ Chris Eckman, en het is hij die een platenlabel weet te interesseren van Terry Lee Hale’s muziek. Midden in de nacht wordt Hale uit bed gebeld door de baas van het Duitse platenlabel Normal, die Hale’s in eigen beheer uitgebrachte cassette in Europa wil uitbrengen. Aldus debuteert Terry Lee Hale op 40-jarige leeftijd met Oh What A World.
Alle muzikale ervaring die Hale in bijna 25 jaar on the road heeft opgedaan is samengebundeld op de superbe collectie doorleefde country-folksongs die Oh What A World is. Van intense en verstilde ballads tot rammelende folky songs, Oh What A World verrast bij voortduring, is tegelijk afwisselend en coherent en is een perfect podium voor Hales doorwrochte kunst. ‘Just Ask Me’ rammelt op aanstekelijke wijze en klinkt alsof Hale een zwalkend straatorkest aanvoert. Het daarop volgende ‘Beautiful Lie’ zindert van spanning en melancholie. Deze variatie tussen huppelende folkblues en melancholieke countrysongs houdt de eenvormigheid – het gevaar van man met gitaar – ver op afstand. Het zijn The Walkabouts die voor de spaarzame maar doeltreffende begeleiding zorgen; Carla Torgersons cello geeft het prachtige ‘Random Kiss’ een broeierige sfeer. Dat doet ook Bruce Wirths viool op ‘The Boys Are Waiting’, een song van een berustende vader die over zijn 12-jarige dochter waakt. ‘Who Is He’ is vervolgens diep in de blues gedrenkt, ‘Call Me Ann’ wederom een hypnotiserende en tranentrekkende ballad en ‘Digging Up Crud’ een Mexicaans getinte instrumental. Dit alles leidt naar de apotheose van de titelsong; ‘Oh What A World’ is vijf minuten samengebalde intensiteit die zijn uitweg vindt in gierende feedback-gitaren en Hale’s erbovenuit torende machtige stem. Hale heeft gecapituleerd en zijn rust gevonden, en omarmt ten slotte het leven: Set them up, I’ll drink them all away. En de jongens blijven bij de jongens en de meisjes bij de meisjes, and the great divide will bind us up / Oh what a world.
Just Ask Me / Beautiful Lie / Where The Weeds Grow / Random Kiss / The Boys Are Waiting / First Getting Over Falling / Who Is He / Call Me Ann / Digging Up Crud / Oh What A World
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie