Zo’n beetje veertig jaar na dato, ja, het is eeuwig zonde, komt dit stomende, zwetende concert op de markt. En tot mijn grote genoegen. De opnamen stammen uit september 1971, maar hebben echt zo’n 40 jaar bij Warner Bros. op de plank gelegen alvorens hét reissue-label Rhino ze aan de wereld prijsgeeft. That on the Road Look is een opzwepende en kokendhete live-dubbelaar van Tony Joe White en zijn geoliede band; een registratie van een concert in Europa, vermoedelijk in The Royal Albert Hall in Londen. Niemand weet het zeker. Ook Tony Joe White zelf niet.
Tony Joe White, de zelfbenoemde Swamp Fox uit Goodwill, Louisiana, groeit op met de blues van Lightnin’ Hopkins en John Lee Hooker en de rock-‘n-roll van Elvis Presley. Halverwege de jaren zestig voert hij zijn eigen band aan – Tony Joe and The Twilights – en speelt uitputtend veel in de honkytonks van Louisiana en Texas. In ’67 komt hij onder contract bij Monument en neemt zijn platen op in Nashville, Tennessee met producer Billy Swan. White scoort grote hits met ‘Polk Salad Annie’ en ‘Rainy Nights In Georgia’, maar is ook constant on the road. In 1971 gaan White en zijn band op tournee door Europa met Creedence Clearwater Revival, een ideale combinatie want tezamen de ongekroonde koningen van de swamprock. Van die tournee stammen dus de opnamen van That on the Road Look, alwaar White en zijn driekoppige band het elke avond of hun leven ervan afhangt opnemen tegen John Fogerty en zijn mannen: ‘It was war every night onstage’, zegt Tony Joe White hierover. White beschikt over drummer Sammy Creason, organist Michael Utley, fishin’ buddy en Booker T & The MG’s-bassist Donald ‘Duck’ Dunn en uiteraard zijn whomperstomper-gitaar. ‘How you’re doin’? Oh, mama…’, zo begint White zijn concert en zet dan het soulvol stompende ‘Roosevelt and Ira Lee’ in, gedragen door rollende Hammond en venijnig, gemeen gitaarspel. De toon is gezet. White vervolgt dan met een laidback groovende en dampende set met vele hoogtepunten, zoals het groovy ‘Another Night in The Life of A Swamp Fox’, de boogie van ‘Back to the Country’ en T-Bone Walkers countryblues ‘Stormy Monday’. Tussendoor neemt White even gas terug voor een verplicht nummer: een fantastisch-stroperige uitvoering van de countrysoul-klassieker ‘Rainy Night In Georgia’.

Neon signs a flashin’
Taxi cabs and busses passin’ through the night
The distant moanin’ of a train
Seems to play a sad refrain to the night 

A rainy night in Georgia
A rainy night in Georgia
Oh, it’s rainin’ all over the world

De grande finale is een 10 minuten-versie van ‘Polk Salad Annie’, een ongelofelijk swingende tour de force met rollend orgel, mondharmonica-uithalen, veel wah-wah-gitaar en een heerlijk brommende White. Per saldo: een zinderend concert. Dat Creedence Clearwater Revival een geduchte tegenstander was, daar is ook een bewijs van: de dubbelaar Live in Europe (1973), opgenomen tijdens dezelfde tournee. John Fogerty is echter geen southern boy uit de swamps, maar een stadsjongen uit Berkeley, Californië. En dat wrijft bassist Duck Dunn hem dan ook fijntjes in: ‘You know, Fogerty, there ain’t no alligators in Berkeley.’ Niemand anders dan de geile, zwoele Tony Joe White is de ware swamp fox.

That on the Road Look. Rhino Handmade, 2010. ‘Roosevelt and Ira Lee’ | ‘Another Night in the Life of The Swamp Fox’ | ‘Rainy Night In Georgia’ | ‘Mississippi River’ | ‘Lustful Earl and the Married Woman’ | ‘Willie and Laura Mae Jones’ |  ‘Back to the Country’ | ‘Travellin’ Bone’ | ‘Stormy Monday’ | ‘My Kind of Woman’ | ‘Polk Salad Annie’ | ‘That on the Road Look’