%20(2).jpg)
Het is jammer dat Bart de Win genoegen neemt met de fooienpot. Voordat de Brabander met Arianne Knegt het duo Tip Jar vormde, bracht hij onder eigen naam op het indrukwekkende The Simple Life rootsmuziek met de beheersing van jazz. Daarmee had hij de theaters moeten veroveren. Op Gemstone Road (Shine A Light Records) is de jazz niet geheel verdwenen, maar de americana van Tip Jar mist de grandeur van het solowerk van De Win. Knegt heeft een nogal schelle stem, waardoor de romige klankkleur van De Win aan smaak verliest. Toch voelen ze zich samen sterk. Ze kiezen voor optimisme. Ze zien de schoonheid in elke wolk op Like A Child. En op Right Here laten ze de liefde als een regenboog door een wolk schijnen. Never Sing The Blues omdat ze elkaar hebben, zoiets. Gelukkig weten ze ook: Loving Is Hard To Do. Die opener is zo country als wat. Het album werd opgenomen in Austin met producer Walt Wilkins. Behalve Texanen horen we ook nog BJ Baartmans (mandoline) en Joost van Es (viool).
13/10/2017 Permalink
Gelukkig hebben we rootstime.be nog: “deze plaat is beter dan pakweg 80 procent van wat ons van over de grote plas komt aanwaaien. Heerlijk werk!” En Real Roots Café: “Tip Jar is de beste Americana-formatie van ons land”, “jubel-cd”.
Gewoon aanschaffen deze prachtige cd.
13/10/2017 Permalink
Ik trek die stem van Arianne Knegt ook niet. Jammer.
16/10/2017 Permalink
Au.
17/10/2017 Permalink
Uitermate genietbare plaat van fijn duo.
17/10/2017 Permalink
wederom geen inhoud in deze recensie.jammer
19/10/2017 Permalink
Een stem kan je liggen of niet, dat is heel legitiem. Maar in hoeverre mag dat doorspelen in de recensie? Kan je Sergeant Pepper maar 3 sterren geven omdat de stem van Paul McCartney je irriteert?
19/10/2017 Permalink
Ja natuurlijk kan dat. Ik vind bijvoorbeeld Sam Rowe hele goede liedjes schrijven, maar zijn stem maakt wat mij betreft alles kapot. Daar zou ik om die reden nooit een voldoende voor over hebben. . Een stem kan een plaat maken of breken. Dat speelt een grote rol bij de beoordeling. Op een hoger niveau vind ik de stem van Neil Young erg moeilijk een album lang vol te houden en ja dan vind je zo’n album ook direct een sterretje minder, maar die verrotte stem van Dylan daar krijg ik weer geen genoeg van. Het is allemaal persoonlijk, voor iedereen. O ja, Tip Jar. Ik vind dit een vrij sterke plaat eerlijk gezegd, goede instrumentatie en vooral het 2e gedeelte en de 2 slotnummers zijn van een heel hoog niveau. En die stem van Knegt stoort mij hier niet, maar het zou wel eens anders kunnen zijn als ze een heel album alleen zingt. Vooral in duetvorm vind ik haar een uitstekende aanvulling.
20/10/2017 Permalink
Ik zou Sgt Pepper slecht 2 sterren geven omdat die muziek me helemaal niet ligt, zal knap gemaakt zijn maar ik voel er niets bij. Muziekrecensies zijn per definitie persoonlijke smaak-verhalen en geen objectieve verhandelingen. Vandaar dat recensies nooit meer kunnen zijn dan een indicatie en wellicht een reden om zelf eens het oor te luisteren te leggen. Wie zijn smaak baseert op recensies houdt niet van muziek, maar van ‘napraten’. Al met al dus een beetje een non-discussie. En oh ja, Tip Jar: muziek niet onaardig, met stem ook niet veel mis, maar in mijn oren beetje dertien in dozijn country
20/10/2017 Permalink
Wat betreft recensies helemaal mee eens David : voor mij hebben ze alleen een signalerende functie (hetgeen ik erg prettig vind) maar ik bepaal alleen op basis van beluisteren of ik tot aanschaf overga.