1 Gold Star – Big Blue
Jonge gast uit L.A. met ergens een moderne sound, maar toch qua sfeer en liedjes teruggrijpend op pak-m-beet Neil Youngs After The Goldrush. Verdient een knallende doorbraak deze plaat.

2 Buffalo Killers – Alive And Well In Ohio
Het trio uit Cincinnati, Ohio is terug met een magnifieke plaat boordevol Big Star- en James Gang-liedjes.

3 Chris Robinson Brotherhood – Barefoot In The Head
Chris Robinson en Neal Casal kiezen op Barefoot In The Head voor een lichtere toets, een meer akoestische benadering, een meer song-gerichte aanpak. Het resulteert in echt dat schitterende album; sfeervol, lyrisch en tijdloos.

4 Hiss Golden Messenger – Hallelujah Anyhow
M.C. Taylor bouwt maar door aan een inmiddels imposant oeuvre. Naast invloeden van Dylan, The Band en Neil Young nu ook de Caledonische soul van Van Morrison.

5 Peter Perrett – How The West Was Won
Onverwachte wedergeboorte van het nachtdier Perrett. Agressieve gitaren, venijnige zang, verpakt in classic rocksongs. The Only Ones revisited.

6 John Murry – A Short Story Of Decline
Opnieuw uiterst beklemmende songs van getormenteerde singer-songwriter uit San Francisco en verre nazaat van William Faulkner. Net niet zo overrompelend als het debuut uit 2011, wel erg goed.

7 Blue Guitars – While Away The Time 1990-1994
Retrospectief op blauw vinyl van Deventer gitaarpophelden. Ragfijne folky liedjes, tinkelende elektrische gitaren en weemoedige pedal steel.

8 Joe Henry – Thrum
Nog steeds imposant en niet alleen vanwege zijn karakteristieke stemgeluid; Joe Henry blijft schitterende songs componeren die de americana ver ontstijgen. Een avontuurlijk klankbeeld, vergelijk Tiny Voices (2003), maakt de songs op Thrum nog overrompelender.

9 John Moreland – Big Bad Luv
Een tikje vrolijker gestemde Moreland te midden van een rijkere en vollere instrumentatie dan op eerder werk. Moving into a bigger arena; nu op een Brits label, maar niettemin een prachtig americana-album.

10 Chris Stapleton – From A Room, Volume I & II
Beslist een van de toekomstige grote namen van de americana. Na het geweldige Traveller bestendigt Chris Stapleton met maar liefst twee platen in één jaar zijn instant gevestigde reputatie; tezamen het beste dubbelalbum van 2017.

11 Father John Misty – Pure Comedy
Soul-searching van allround singer-songwriter, rondom het thema van de grote stad – Los Angeles in dit geval. Met subtiele hints naar klassieke jaren zeventigplaten van Jackson Browne en The Beach Boys is Pure Comedy Josh Tillmans beste.

12 Jason Isbell and the 400 Unit – The Nashville Sound
Gevarieerder en steviger dan de voorgangers, maar toch wel weer een echte Isbell. De warme sound van vaste producer Dave Cobb maakt vooral van de royaal aanwezige ballads en countrysoul-nummers ware juweeltjes, zodat Jason Isbell met The Nashville Sound een volgende parel aan zijn snoer rijgt.

13 Angelica Rockne – Queen of San Antonio
Kosmische country van debutante uit Nevada City, Californië. Sterke songs gebaseerd op een combinatie van The Flying Burrito Brothers, Jefferson Airplane en ook op de psychedelische sound van Jesse Sykes & The Sweet Hereafter.

14 Eric Bolander – The Wind
Een ruwe bolster maar wel met een verrassend subtiele sound. Mooie arrangementen vergezellen erg goeie liedjes die beklijven. Bolander is groot – en ook een groot talent.

15 Tyler Childers – Purgatory
Op de valreep. Heerlijk enthousiaste country van 26-jarige singer-songwriter uit Kentucky. Pedal steel, mandoline en lekker veel fiddle plaatst deze fijne plaat in het hart van de Appalachen. Erg mooie liedjes; aansprekende teksten en ook nog eens fraai uitgevoerd.