Met Lionheart (Merge Records/Konkurrent) kiest H.C McEntire van Mount Moriah voor het solopad, maar ze staat er niet alleen voor. Dat is goed, want ze heeft een zware weg te gaan. Een imponerende lijst aan gasten steunt haar. Gitarist William Tyler, harpiste Mary Lattimore, Amy Ray, Tift Merritt, Angel Olsen en de veelzijdige Phil Cook worden aangestuurd door de producerende punkrocker Kathleen Hanna van Bikini Kill. Het zou zomaar alle kanten kunnen opgaan met zo’n verzameling eigenzinnige musici, maar Hanna was vastbesloten om het album stevig te wortelen in het rurale landschap van North Carolina waar McEntire is opgegroeid. Met Mount Moriah sloeg ze nooit zo duidelijk countrywegen in. Ze was er blijkbaar aan toe, dat had Hanna goed ingeschat. ‘I have found heaven in a woman’s touch’, zingt ze op A Lamb, A Dove en daarmee vertelt ze de helft van haar verhaal. Opgegroeid in een religieuze omgeving in het zuiden van Amerika heeft ze zich als lesbienne vrijgevochten van de aldaar heersende moraal. Nu is het tijd om de zaken in nieuw perspectief te zetten door haar afkomst en haar keuzes te verenigen. Moeilijk, als je ouders nog steeds de uiterst conservatieve dominee Billy Graham volgen, een fanatieke tegenstander van het huwelijk voor mensen van hetzelfde geslacht. Na jaren van overgave aan rebelse punkrock, kroop ze met Mount Moriah langzaam naar het punt waar ze nu is uitgekomen. ‘In a kingdom / Full of mercy and grace / t’s a fine line / And I will walk it with grace.’ En dan:. ‘Come like a dove / I’ll show you love’. Baby’s Got The Blues heeft een sixtiesrandje, waarin een orgel soul en rock bijeen brengt. Ondertussen gaat het over de moeite die het kost om te worden geaccepteerd zoals ze is. Op Yellow Roses zet ze een countrystem op waarin Dolly Parton doorklinkt. Op Wild Dogs blijft de hoge stem van Angel Olsen hangen ‘in the prickly pear’. Een steelgitaar tilt op When You Come For Me de worstelende McEntire op. De samenzang met Amy Ray zorgt op Red Silo voor een vleugje Fleetwood Mac. De countrysoul van One Great Thunder is overladen met melancholie, waarna Dress In The Dark van pijn doortrokken is, waarmee vooral ook de ziel van countrymuziek wordt blootgelegd.
06/02/2018 Permalink
YES,YES,YES……wat mooi…