Computergeluidjes op een festival als TakeRoot? Zou zo maar kunnen met de komst van Darlingside. Extralife (More Doug Records/Thirty Tigers/Bertus) is een conceptplaat over het leven na het leven. Gaat het hier slechts over de kans op een next level bij een computerspelletje zoals Super Mario of toch ook over het hiernamaals? Is het zware kost of valt dat reuze mee? Die elektronische bliepjes spelen in ieder geval niet echt een grote rol. Het draait bij dit kwartet van de Amerikaanse oostkust allemaal om de vierstemmige samenzang. Die spoelt net zo weldadig over je heen als de vocale golven van The Beach Boys. De indiefolk valt ook te vergelijken met Fleet Foxes. De ouverture van Lindisfarne is bijna sacraal te noemen. Live brengen ze het in een kringetje met gitaren, banjo, mandoline, viool, cello, bas en kickdrum. En er zou ook wel eens een kleine synthesizer op het podium kunnen staan. Is het klassiek? Is het folk? Is het bluegrass? Het is hoe dan ook een ander geluid op TakeRoot.
04/11/2018 Permalink
Prachtige verrassing op Take Root 2018. Geweldige close-harmnony zang, dat smaakt naar meer om te ontdekken.