Nadat Robert Fisher gediagnosticeerd was met kanker werkte hij gewoon verder aan zijn toch al indrukwekkende oeuvre. De in februari vorig jaar overleden voorman was de enige constante factor van het wisselende collectief dat zich Willard Grant Conspiracy noemde. Untethered (Loose Records/Bertus) is een laatste groet van Fisher. Het titelnummer schreef hij kort nadat hij de onheilstijding had gekregen. De letterlijke vertaling van untethered is ongebonden en op het nummer beschouwt hij waar hij op dat moment staat. ‘Time moves slowly when it’s over’, geeft hij ons mee. In de rubriek Gloeiende Plaat is al eens opgemerkt dat de muziek van Willard Grant Conspiracy triest en troostrijk tegelijk is. En zo is het maar net, in dit geval misschien wel meer dan ooit. De naderende dood kan blijkbaar inspireren en dat is een troostrijke gedachte. Johnny Cash maakte geweldige platen in zijn laatste jaren. David Bowie imponeerde met een afscheidsgeschenk voor zijn fans. Met Untethered sluit ook Fisher waardig af. Violist David Michael Curry zorgde ervoor dat het project werd afgerond. Hideous Beast kllinkt gedreven als iemand die in alle donkerte een last van zich afgooit. Na deze explosie als was hij een Captain Beefheart of Nick Cave komt Fisher muzikaal tot rust. Die stem van hem klonk altijd al somber en dat is op dit laatste album vanzelfsprekend niet anders. Toch mijmert nog over een perfecte dag (Chasing Rabbits); naast alle vertwijfeling zoekt en vindt hij lichtpuntjes. Tegenover zijn kwetsbaarheid zetten elektrische gitaren aan om de dood nog even op afstand te houden. Op andere momenten ontfermen viool en cello zich over hem.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie