Tegenover de donkere tonen van pomporgel, contrabas en gitaar die Björn van der Doelen begeleiden naar de biechtstoel creëert Geert Chatrou, meervoudig wereldkampioen kunstfluiten, met ijle noten het decor van een spaghettiwestern. Een interessant contrast, dat de dunne lijn tussen goed en kwaad fijntjes neerzet. Want daar gaat het altijd om bij de in het Brabants zingende oud-voetballer. Eerwaarde Vader Zegen Mij Want Ik Heb Gezondigd (Val Allemaal Maar Kapot Ik Doe Het Zelf Wel Records/Modestus Records) heet het nieuwste album van Björn van der Doelen en de Huursoldaten. Waarop hij tot de conclusie komt dat er op de wereld goede en slechte mensen rondlopen. En goede mensen doen soms slechte dingen en slechte mensen doen soms ook goeie dingen. Martin Luther King was een goed mens gezien wat de beste man voor de mensheid heeft betekend. Echter hij was ook een fervent schuinsmarcheerder die ook wel Martin Luther Swing werd genoemd. Als hij weer eens veel te laat thuiskwam vertelde hij zijn vrouw waarschijnlijk dat hij moest overwerken. Een leugen om zijn vrouw niet te kwetsen. Een goed mens dus. In sommige gevallen is het gewoon duidelijk, aldus de in het Brabants praatzingende Van der Doelen. Adolf Hitler, Jozef Stalin, Giel Beelen, Pol Pot, slechte mensen, zo vernemen we op De Gemakzucht. De andere zonden die hij behandelt zijn De Lust, De Gulzigheid, De Jaloezie, De IJdelheid, De Hebzucht en De Woede. Op die prachtige gefloten noten van Chatrou legt Van der Doelen op de Proloog de bedoeling uit van het album: ‘D’r waait een gure wind deur m’n kop da’s de heilige geest / Da’s onze vader die me zegt waar ik als zoon ben geweest / Geen gelul meer ’t is tijd veur ware woorden / Het zwijgen als het graf het de strijd veurgoed verloren.’ En God weet, het zal niet de laatste biecht zijn van de artiest. Op de Epiloog haalt hij komiek Bill Hicks aan die het leven met een achtbaan vergeleek. Dat hebben wel meer artiesten gedaan. Echt origineel is dat niet, maar als Van der Doelen ons meeneemt tijdens een ritje in de Python in De Efteling dan is dat toch weer een belevenis. Eerst gaat het van tik tik tik tergend traag naar boven. Het schiet maar niet op, want als we een jaar of zes zijn willen we maar een ding, zo snel mogelijk daarboven zijn, met de grote mensen meedoen. Tik tik tik, maar halverwege willen we eruit, eruit, of nee, we willen erin, eruit, erin… De pubertijd. En zo verder. En aan het eind is het enige wat telt wie er naast je gezeten heeft tijdens die rit. Dat dat iemand was wiens hand je vastgehouden hebt en je aan het einde van de rit kunt zeggen ‘Da was mooi he lief.’ En wij als luisteraars zijn blij dat hij deze biecht met ons heeft gedeeld. Gabriël Peeters zorgde voor de arrangementen die hij zelf op allerlei instrumenten mede invulling gaf. Onder de Huursoldaten vinden we verder Mathijs Leeuwis (pedal steel), Ruud van den Boogaard (gitaar, zang), Mirthe de Jonge (cello)en Alex Akela (viool).