Met Unknown Skyline (Snaxville) leveren de dame en heren van Mighty Magnolias een meer dan prima opvolger af van het ook al niet misselijke Somewhere North Of Nowhere (2016, recensie). Wil je supermelodieuze alternatieve country? Dan moet je dus hier zijn, bij deze Noren. Het geheel hangt nu eens een beetje over naar ouderwetse country en dan weer naar sixtiesrock, maar blijft in principe recht door de Noorse altcountryland lopen. Het gezelschap knalt er met rockende Ain’t On The Run No More gelijk in. De sterke punten van de band op dit album zijn gelijk te horen: prachtige samenzang van Emil Nordveit en Ine Tumyr en het samengaan van rinkelende gitaren en zoemende toetsen (door ingehuurde kracht Bendik Brænne). Ook fijn, b.v. in Green Eyes, is de toevoeging van een steelgitaar. Ook onze bewondering voor de originele songs willen we niet onder stoelen of banken steken. Er kan namelijk rustig gesteld worden dat alle elf nummers boven het maaiveld uitsteken, qua herkenbaarheid en toegankelijkheid. Dat maakt Unknown Skyline een topplaat. Op de hoes (onder de groepsnaam) geven ze zichzelf drie sterren. Voor dit werkstuk kunnen we daar met gerust hart nog een ster aan toevoegen.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie