Vrouwelijke artiesten en festivals, hoe staat het ermee? In de volkskrant van 6 juni schreef Robert van Gijssel een artikel over het Spaanse Primavera festival dat voor de recente editie het Nieuwe Normaal introduceerde. Daarmee wordt bedoeld dat de helft van de optredende artiesten vrouw is. Voor de Nederlandse festivals werd de afgelopen jaren gemeten dat 18 procent van de optredende acts vrouw is. Dat valt best op voor een land dat zich geëmancipeerd noemt. In België is de situatie overigens niet veel anders, staat te lezen in een stukje in De Morgen van afgelopen zaterdag. 1 op de 5 festival-acts daar is vrouw. Eigenlijk vreemd natuurlijk en de oorzaak moeten we waarschijnlijk zoeken in het feit dat mannelijke artiesten meer aandacht krijgen in de media. En daar zit natuurlijk ook weer een reden achter. Eentje waar je als man niet trots op kan zijn, vermoed ik zo.
Hoe staat dat eigenlijk bij de Nederlandse rootsfestivals? Ik keek even naar degrote vier, want bij festivals die 8 artiesten of minder laten optreden, maakt één vrouwelijke artiest min of minder al gelijk meer dan 10 procent uit.
Van de line-up van Ramblin’ Roots dit jaar zijn 6 op de 16 artiesten vrouwelijk of kennen een belangrijke vrouwelijke input (b.v. Dustbowl Revival dat een zangeres heeft). Dat komt neer op 37,5%. Dat is in elk geval boven het landelijk gemiddelde gelegen. Iets hoger, 40 %, scoort het Rotterdam Blue Grass festival. Bij Once In A Blue Moon ligt het percentage met 3 op de 16 acts precies op het landelijk gemiddelde van 18 %. Van TakeRoot is de volledige line-up nog niet bekend maar tot nu toe scoort dat festival 53% (7 van de 13).
Met andere woorden: in americanafestival-land lijkt de muzikale emancipatie van de vrouw iets verder doorgevoerd dan gemiddeld. Mooi zo. Nu het publiek nog!
10/06/2019 Permalink
1. Nikki Lane – All Or Nothing
2. Brandi Carlile – The Firewatcher’s Daughter
3. Gretchen Peters – Blackbird
4. Townes Van Zandt – Live At The Whole Coffeehouse
5. Patty Griffin – Servant Of Love
6. Eilen Jewell – Sundown Over Ghost Town
7. Ryan Bingham – Fear And Saterday Night
8. James McMurtry – Complicated Games
9. Lindi Ortega – Faded Gloryville
10. Kacey Musgraves – Pageant Material
toen ik dit 2015 jaarlijstje inleverde kreeg ik de reactie,dat er opvallend veel vrouwen instonden…..times are changing…