Charley Crockett in topvorm

Opgeslagen in: LIVE — Leo Kattestaart @ 12:26

Charley Crockett is zijn naam. Geboren in San Benito, Texas. Donderdagavond 29 augustus was hij in Amsterdam, de stad waar hij in 2010 al eens vertoefde; als straatmuzikant. Nu is hij er voor een Europese tournee, de opmaat naar Crockett’s nieuwe album, The Valley (And Other Autobiographical Tunes).

Op de setlist dus veel songs van deze nieuwe schijf. En die speellijst werd er in ruim 100 minuten met pit doorheen gejast. Een kleine dertig overwegend korte en puntige songs kwamen in sneltreinvaart voorbij. Was het dan afraffelen, wat Crockett en zijn begeleiders (The Blue Drifters) zo’n 160 bezoekers voorschotelden? Geenzins! Het was een weloverwogen set, waarin vooral het eerste deel vaart kende. Na een intermezzo, met de traditional Diamond Joe (o.a. Ramblin’ Jack Elliott) solo én een instrumental door z’n kompanen, ging het tempo er dan wel niet echt af, de verbindende teksten waren vanaf dat moment wel iets talrijker.

Het leek wel of de dood Crockett op de hielen zat. En misschien was dat ook wel zo, want nadat hij voor een in te plannen ingreep wegens een hernia in het ziekenhuis een onderzoek onderging, werd bij hem een hartafwijking geconstateerd. Een van zijn hartkleppen ontbrak, al vanaf zijn geboorte. Twee openhartoperaties bleken noodzakelijk, in januari van dit jaar. Om die reden had hij overigens The Valley al voor die ingrepen opgenomen én dus op de plank klaar liggen; hij wilde bij een fatale afloop in ieder geval iets nalaten. Goddank pakte alles goed uit en zocht hij al vrij snel de podia weer op. De Texaan met Afro-Amerikaans, joods én Kaukasisch bloed in de aderen bewees in de Tolhuistuin dat ook dat een helende keuze is geweest; snel en weer veel optreden. Crockett bleek in goede gezondheid, in topvorm. Met veel spirit, en dat niet alleen vanwege de vaart. Hij schroomde ook niet om zijn songs af en toe met dansjes en gehuppel kracht bij te zetten.

Met The Blue Drifters in z’n rug gaf Crockett een puik, sfeervol optreden. Met dus songs van het binnenkort te verschijnen album The Valley, zoals: Maybelle; Borrowed Time en The Valley. Dit laatste nummer pende Crockett samen met Turnpike Troubadour Evan Felker. Van Lil G.L.’s Blue Bonanza (2018) kwam dan nog Don Rollins’ The Race Is On voorbij en van As Lonesome As A Shadow (eveneens 2018) ondermeer I Wanna Cry en Goin’ Back To Texas. Er werd geyeld om Hank Williams, waarop Crockett in één zucht ook de naam Ray Charles noemde. En daar zit wel wat in, want de prettige mix van country, old time music en bluegrass werd ook zeker overgoten met wat blues, maar vooral met een fijn soulachtig sausje. Een meer dan goed optreden. En na al dat namedropping: het was vooral Charley Crockett die het flikte.