Dylan Earl is er weer eentje die country uit lang vervlogen tijden terugbrengt in het hier en nu. De jonge Amerikaan is een protegé van Daniel Romano, die in 2014 een ep met vier nummers van hem produceerde. Squirrel In The Garden (Rootsy/Sonic Rendezvous) is zijn tweede volwaardige album. De sound is bekend. Oude country dus, maar wel met een twist. Ongeveer zoals Daniel Romano het heeft voorgedaan. Earl blijkt net als Romano meerdere pijlen op zijn boog te hebben. Naast liedjesschrijver en uitvoerend artiest specialiseert hij zich in het bewerken van leer, net zoals zijn voorbeeld. Opener Lull In The Valley en het tweede nummer Strange zou je zo toeschrijven aan de Canadees. Met spitsvondigheden in de teksten die het genre eigen zijn. ‘It’s strange being a stranger’, zingt hij op dat laatste nummer. De tong ferm in de wang gedrukt. Ook dat laatste hoort erbij. In country worden de verhalen namelijk met liefde een beetje aangedikt. Je moet er toch ook niet aan denken dat je al die (liefdes)ellende helemaal serieus zou moeten nemen. Dan zou het toch echt onverteerbaar worden. De productie deed Earl zelf. Hij besluit de plaat met Big Big Day Tomorrow van Sanford Clark die het opnam op zijn laatste, door Lee Hazlewood geproduceerde, album. Over iemand die zijn vriendin tegen haar nieuwe vlam hoort zeggen dat ze morgen met hem meegaat. En wat je dan te doen staat.
04/09/2019 Permalink
Einde jaars kandidaat !!