,,Er is geen drummer, dus niet meeklappen. Geen bassist die oproept tot enthousiast springen. Niet meezingen, als er speeksel uit je mond komt kan dat gevaarlijk zijn. Trouwens met de echo in de zaal klinkt zelfs de beste meezinger slecht. Hou jezelf in de hand, ik wens jullie een geweldige avond.” Lloyd Cole is er duidelijk over, rustig zitten en luisteren vanavond (Zonnehuis, Amsterdam, 2 maart) is zijn opdracht. Het al wat oudere publiek heeft daar geen enkele moeite mee. Alle stoeltjes zijn bezet en de bar is tijdens het concert gesloten zodat er niet heen en weer hoeft te worden gelopen voor een drankje.
Samen met zijn The Commotions bracht Lloyd Cole in 1984 zijn eerste album Rattlesnakes uit en vorig jaar verscheen Guesswork. En in deze tour gaat hij zijn hele oeuvre af.
In de eerste helft staat hij er alleen voor, terug naar de basis met enkel een akoestische gitaar. De sterke songs blijven fier overeind, maar het klinkt wel heel netjes allemaal. Cole zelf is erg tevreden over zijn uitvoering van Kids Today, hij heeft het over de ,,beste uitvoering tot nu toe”. De uitvoering van Rattlesnakes ligt een flink aantal versnellingen lager dan op de plaat. De humor van Cole is wel heerlijk onderkoeld. Zo zegt hij dat hij de interpretatie van zijn nummers aan de luisteraar overlaat: ,,Mijn nummers, zijn jullie nummers.” Maar de man die hem vertelde over zijn interpretatie van de zin ‘And ain’t your little man growing?’ in Baby verpestte het nummer wel voor Cole. Toch geeft hij het een puike uitvoering.
Na de pauze verschijnt Neil Clark aan de zijde van Cole. De pit die de gitarist bij de Commotions geeft kon het optreden wel gebruiken. Are You Ready to be Heartbroken klinkt dan ook heerlijk sprankelend. En het publiek krijgt zelfs een complimentje van Cole: alleen praten tussen de nummers door, keurig. Why I Love Country Music (1985) wordt als medley samengevoegd met Like a Broken Record (2010), 25 jaar wordt moeiteloos overbrugd en de gitaarsolo van Neil Clark is wonderschoon.
Bij Violins van het laatste album hoort eigenlijk een tweede stem. Maar alleen Cole heeft een microfoon, dus krijgt het publiek een instructie. Niet om mee te zingen, maar om de tweede stem er bij te bedenken. Lost Weekend sluit de tweede helft van het optreden af. Keurig netjes wordt er geklapt en keurig netjes verschijnen Cole en Clark voor de toegift. Afsluiter Forest Fire is een ingetogen en waardig afscheid van een fijn optreden. Tevreden gaat het publiek naar huis. Niets mis met dit optreden maar een band is een volgende keer zeker welkom.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie