Bij de naam Honey Harper denk je toch eerst aan een vrouw. En niet aan een in Londen wonende Amerikaanse jongeman. Ook de hoes van Starmaker laat een beetje in het midden of we hier nu met een man of vrouw te maken hebben. Die twijfel is weg zodra je Honey Harper (echte naam: Will Fussell) hoort zingen. Misschien nog niet in de openingssong Green Shadows waarin de zangstem in het begin sterk vervormd is. Daardoor niet het sterkste nummer van het album, zacht uitgedrukt. Maar daarna is het wel feest, hoor. In een interview gaf Fussell aan dat hij sterk beïnvloed is door het nummer Weightless van Brian Eno, waarop een pedal steel en een DX7 synthesizer de dienst uitmaken. Die combinatie met de country-achtergrond van Fussell resulteert in 10 prachtige cosmic countrysongs. Soms rijk georkestreerd zoals in Something Relative en Suzuki Dreams, en soms betrekkelijk kaal zoals in Vaguely Satisfied (hoewel daar wel een fluit in zit). Honey Harper overdrijft in de romantiek (je kunt ook zeggen: edelkitsch) en daar moet je tegen kunnen. Zie ook zijn flirt met genderbending. Denk je dat allemaal weg en beoordeel je Starmaker alleen op de liedjes, dan houd je een intrigerend en mooi album over.
24/03/2020 Permalink
Muy muy Bonito