Al in 1962 vormen de schoolvrienden Ron Floegel en Tom Phillips een bandje. Het duo uit Sacramento, Californië speelt vooral, zoals dat dan de trend is, traditionele covers in het folkidioom. Na ruim een jaar wordt het duo een kwartet door toevoeging van bassist Tim Schmitt en drummer George Hullin, waarmee tevens de rock-‘n-rollbeat in het groepsgeluid verankerd wordt. The Contenders bestaan een jaar, hernoemen zich The New Breed, tekenen bij Diplomacy en brengen in 1965 de debuutsingle Green Eyed Woman uit. Door een faillissement van Diplomacy wordt het contract met de band buiten hun medeweten overgenomen door Mercury. Met tegenzin neemt The New Breed nog een aantal psychedelische popsingles uit, en wijzigt dan zijn naam in Never Mind. In 1968 ontfermt Terry Melcher – Byrds-producer en zoon van Doris Day – zich over het viertal, wijzigt hun naam in Glad en verknoeit vervolgens hun debuut-lp met overdadige strijkers en blazers. Voor Tim Schmitt is het dan genoeg; hij vertrekt in 1969 naar Poco. Gitarist Andrew Samuels vervangt hem en als Redwing gaat de band spelen in kleine clubs. In de herfst van 1970 wordt Redwing in de New Orleans House, een kleine club in Berkeley, ontdekt door muziekguru Ralph J. Gleason. Hij is laaiend enthousiast over de swingende rocksound, de tegen elkaar opboksende gitaren van Tom Phillips en Andrew Samuels, en de gave samenzang. Gleason zorgt voor een platencontract bij Fantasy – het label van Saul Zaentz –, die Redwing gelijk met Creedence-producer Russ Gary de splinternieuwe Fantasy-studio instuurt. Het resultaat, simpelweg Redwing getiteld, verschijnt in mei 1971 en is een heerlijk rockalbum. Redwing wordt gedomineerd door de stotende ritmegitaar van Ron Floegel, die de sound een stevige rockbeat geeft. De sterke opener The Underground Railway zet wat dat betreft gelijk de toon, gevolgd door het al even swingende Please Doctor Please. Afgezien van de covers van Mickey Newbury en Jimmy Rogers zijn de bandcomposities doortrokken van een zekere rauwheid en bovendien sterk gevarieerd. Zo zijn Sweetwalkin’ Lady en Shorty Go Home te typeren als klassieke countryrock, met de kenmerkende zangharmonieën en de duellerende gitaren, en excelleert Redwing in de country-slowblues I’m Countin’ On You (To Come Through). Het bitterzoete, prachtig countryeske Dark Thursday, met schitterende bluesy solo’s van Samuels, is de vervolmaking van een sterk debuutalbum. Redwing krijgt in Amerika onder aanvoering van Rolling Stone goede kritieken en kent ook in Nederland, mede door hun concerten, enig succes. De goede verhouding met Fantasy-baas Zaentz – een schril contrast met John Fogerty’s ervaringen – en een zekere mate van populariteit stellen de band in staat nóg vier albums te maken voor Fantasy.
The Underground Railway / Please Doctor Please / Bonnie Bones / Dark Thursday / Sweetwalkin’ Lady / I’m Your Lover Man / Shorty Go Home / Hogtied / I’m Countin’ On You (To Come Through) / Oh Maggie (Don’t Lift The Weight) / (Tell Me Baby) Why You Been Gone So Long / California Blues
21/05/2020 Permalink
Geweldige plaat !!
Heb zowel de lp als cd
Jammer voor platofielen de cd klingt vele malen beter
21/05/2020 Permalink
Een KLASSIEKER.
Meteen ook hun allerbeste plaat en eens met Hub dat de cd veel beter klinkt….(zoals meestal naar mijn mening)
21/05/2020 Permalink
Heb cd nooit kunnen vinden
Dus die is er wel?
Ga m zoeken
21/05/2020 Permalink
Heerlijke plaat waar ik al ruim veertig jaar maar geen genoeg van kan krijgen. In 1977 werd de plaat in Nederland opnieuw uitgebracht. Ik herinner mij de paginagrote advertentie in Muziekkrant Oor waarin deze en andere rereleases onder de aandacht werden gebracht. In mijn beleving was het toen al een heel oude plaat, net als al die andere countryrock van begin jaren 70 die ik aan het ontdekken was. Terwijl het in werkelijkheid maar zes jaar geleden was dat dit debuut verscheen. Achterop de hoes van die elpee staat Emi-Bovema Holland, maar op het label staat gewoon Fantasy. Dat vinyl klinkt nog altijd geweldig. Hard en vol dynamiek.
22/05/2020 Permalink
Ze gaven ooit een fantastisch concert in het Concertgebouw. Onvergetelijk, tegelijkertijd uitgezonden op de radio.
22/05/2020 Permalink
Het verslag van dat optreden in het concertgebouw, in 1972, vind je trouwens hier: http://www.angelfire.com/rock3/deliverin/Schmit/RedwingAmsterdam72rev.htm
22/05/2020 Permalink
Klopt helemaal spetterend van begin tot het eind,net zo iets als de eerste moby grape 3 gitaristen heerlijk ook nooit meer gehaald,ik zag 2 weken geleden de lp in iemands platenkast staan 2e lp was minder maar de 3e take me home was weer beter,ik heb de eerste zowel op lp als cd take me home schijnt ook op cd te zijn italiaans label de 4e en 5e heb ik niet vriend van mij wel zijn veel minder,Ik heb ze wel een keer gezien in rotterdam ik denk 1974 ongeveer in het lantaarn of venster of was dat het zelfde dat optreden was ook niet mis
23/05/2020 Permalink
Iemand nog enig idee waar deze cd te krijgen is behalve op Amazon voor bijna 77 euro?
23/05/2020 Permalink
@Ludo: al bij discogs gekeken?
23/05/2020 Permalink
Hi John
Even voor de duidelijkheid Ik heb geen voorkeur voor plaat of CD
Alleen voor de beste optie!!
Ik heb de orig. Redwing uit 1971 Klinkt hard maar ook schel en
agressief. De versie op CD Fallout van 2011 is voor mij een verademing
Ik reisde in de sixties al naar RAF en Boudisque In Amsterdam
Van Beatles naar countryrock
Kocht Longbranche Pennywhistle in1969 maar de plaat kon niet
bekoren door de matige sound
De heruitgave op lp was een aangename verrassing maar de CD
uit de Glen Frey box de definitieve versie
Townes van Zandt – Flyin Shoes
Elloitt Murphy – Just A Story From America
Neville Brothers – Neville Brothers uit 1978
Enkele voorbeelden waar het vinyl van CD wint
Maar de Lp’s zijn allemaal Amerikaanse persingen
Schafte me onlangs Jackson Browne -Running on Empty voor de zoveelste keer aan
CD rem mat geen dynamiek Lp(180gr Europees) stuk beter
Maar dezelfde plaat from America fantastisch!!
Ik kom langzaam op leeftijd dus het gehoor wordt minder
Mijn kleinzoon van 17 is BEATLE-FAN
Srg Pepper en Abbey Road zijn eerste aankopen (lp)
Na veel luisterbeurten bij mij thuis heeft hij een CD-speler
en de Beatles-Box uit 2009 aangeschaft
Dus wat is wijsheid Over smaak valt niet te twisten
Zet even Steve Miller – Born 2B Blue (lp) op
Geweldige sound ruimtelijk gedetailleerd
Groeten Hub
23/05/2020 Permalink
@Theo H: op Discogs kom ik alleen elpees tegen en geen cd’s, mits ik goed gekeken heb.
23/05/2020 Permalink
@Ludo: iTunes €8,99, geluid beter dan de LP, slechter dan de cd.
Wat leuk dat zoveel mensen Redwing kennen en er net zoals ik na bijna 540 jaar nog steeds van genieten! Ik luister nu naar hun tweede LP What this country needs…, inderdaad lang niet zo goed als hun eerste (waar ik nog steeds regelmatig naar luister, vooral op lange autoritten, de prachtige samenzang en het schitterende puntige gitaarspel), ook dit is een doffe persing, maar dat neemt toch niet weg dat er veel te genieten valt, ook van de twee Chuck Berry evergreens.
23/05/2020 Permalink
Herstel: 540=50
24/05/2020 Permalink
Redwing leren kennen omdat zij op het Creedence label zaten. Ik ben begonnen met What this country needs… en daarna Redwing. Ik vind What This Country Needs met klassiekers als Bye Bye Johnny en Oh Carol en met eigen nummers als Waiting In Jail en Soul Theft (beste nummer van Redwing) zeker zo goed als de 1e. De band daarna blijven volgen en hun 5 elpees staan nog steeds in mijn platenkast.
.
24/05/2020 Permalink
Op FB pagina van Altcountry stuk uit OOR geplaatst
24/05/2020 Permalink
@ Hub: Fallout is wel een scam-label. De Redwing-cd is dus geen officiële versie. In de loop der tijden zie je dat deze versie overal meer en meer geweigerd wordt, omdat-ie illegaal is.
24/05/2020 Permalink
Ik ben erg blij met mijn Fallout uitgave, scam-label of niet….klinkt fantastisch en goed verzorgde uitgave
28/05/2020 Permalink
@Wiebren
Volgens mijn informatie is Fallout legaal
Heb mijn exemplaar gekocht bij Sounds-Venlo voor 17 euro
28/05/2020 Permalink
@Hub: het maakt mij niks uit hoor, maar het is wel zo. Dat de cd’s te koop zijn bij een prima winkel als Sounds-Venlo zegt niks.
Op Rateyourmusic: Steven Carr left (the controversial) Radioactive and founded Fallout Records in order to reissue rare major label albums with more involvement from the artists, though controversy still remains with artists not being compensated for their Fallout Records reissues.
Op een belangrijke site als Discogs worden Fallout-releases geweerd.
28/05/2020 Permalink
@Wiebren: https://www.discogs.com/label/66059-FALLOUT
29/05/2020 Permalink
@Theo O
Goed speurwerk.
Lijkt me een vreemd verhaal over Fallout
Illegale cds van deze perfecte kwaliteit is erg onwaarschijnlijk
Heb meerdere cds van dit label
Blinken uit in goede sound!!
31/05/2020 Permalink
Ik vind het rima hoor jongens.Het maakt mij zoals ik al schreef niks uit. Ik heb zelf ook een flink aantal Fallout-platen in de kast staan. Ik ben ooit wel eens op zoek gegaan naar Fallout, maar vond niks: een website is er niet, nooit geweest.
01/06/2020 Permalink
Sorry Wiebren, ik heb niets met Fallout (trouwens ook niet met Redwing) maar als sublabel van Soundlink Music was er wel een website: http://web.archive.org/web/20080306130435/http://www.soundlinkmusic.com/catalog/
02/06/2020 Permalink
@Wiebren
Ga aub door met de Gloeiende Plaat met oud materiaal uit
een grijs en minder grijs verleden!!
Uitstekende rubriek.Kijk ik reikhalzend naar uit.
Mijn complimenten.
08/06/2020 Permalink
Geweldige album van Redwing. Ik bezit dit album op vinyl. Ook van een ander a.bum van Redwing. Een goede bekende heeft de albums omgezet naar CD.
Ik heb Redwing in het Concert gebouw gezien. Samen met Elly de Waard, die naast me zat. Elly was toentertijd de muziekverslaggever van de Volkskrant.
Een vraag? Heeft Timothy Schmit van The Eagles ook in Redwing gezeten.
08/06/2020 Permalink
Zeg Piet, ouwe knakker, als je niet de moeite neemt om te lezen, houdt alles op.