Bij recensies van eerdere albums van John Craigie zie je vaak referenties aan Bob Dylan, John Prine en Jack Johnson voorbij komen. Bij beluistering van zijn nieuwste werk, Asterisk The Universe (Thirty Tigers) moest ik echter direct denken aan JJ Cale. De plaat kent namelijk dezelfde laidbackness die zo kenmerkend was voor de troubadour uit Oklahoma. Craigie komt niet uit die staat maar uit Californië. En ook dat is te horen op dit al weer zevende album. Warmbloedige en aanstekelijke countryfolkrock, dat is je krijgt. En Craigie schrijft leuke teksten, met oog voor detail en soms ook met humor. In Hustlin’ over het krijgen van kinderen: Can we get ourselves an old one, maybe twenty two? / Ain’t got no college loans, ain’t got no other debts too / He could smoke with me, he could drink with you / He could be my drummer, David Crosby does that / He didn’t raise his kid neither, honey, how ‘bout that? In Climb Up is hij echter serieus: je kan pas iets veranderen in de wereld als je in een positie komt waarin je dat kan bewerkstelligen. Dus moet je stijgen op de ladder van invloed. Leuke plaat, die het vooral op warme avonden goed doet (dus zeker een tip voor nu!). Voor de liefhebbers: Craigie bracht drie nummers van dit album op single uit. Op de b-kanten daarvan staan hele aardige covers, o.a. van Flaming Lips’ Ego Tripping at the Gates of Hell en Blaze Foley’s Oval Room.
08/08/2020 Permalink
Ik vind dit echt een hele leuke zomerplaat. Mooi album.
Vier sterren wat mij betreft. Zijn beste album ooit.