Boven de tatoeage van een gebroken pijl staat in de hals van Benjamin Tod nog een tattoo. In spiegelschrift valt een getal te lezen: 11030. Dat staat voor hobo. Op de hoes van A Heart Of Gold Is Hard To Find zit hij ineengedoken op de achterkant van een goederenwagon. 

Een hobo. Toen ik op de lagere school zat, woonden we aan de spoorlijn die van Groningen naar Drachten liep. Daar in het Zuidelijk Westerkwartier beleefde ik met vriendjes uit de straat wildwestavonturen met klapperpistolen. Die goederentrein die twee keer per dag langstrok – heen en terug – hoorde daar helemaal bij. Die zag je in westerns immers ook over de prairie rijden. Aangevallen door treinrovers of indianen.

We waren cowboys en indianen. Hingen in bomen die door elkaar geschud werden als we voorover bogen, zodat de takken de trein raakten. Ik droomde ervan in een goederenwagon mee te rijden naar Groningen. Langs wegen en weilanden. Door dorpen tot in de grote stad. Als een hobo, ook al kende ik dat woord nog niet. Natuurlijk bleef het bij die droom. Want ik moest natuurlijk wel op tijd terug zijn voor het avondeten…

Nog altijd heb ik een beetje spijt dat ik het avontuur aan me voorbij heb laten gaan. Maar dat besef hielp me jaren later wel een andere droom te realiseren: op de fiets van de ene kant van Amerika naar de andere. In het spoor van Wim Dussel, William Least Heat Moon, William Eggleston, Wim Wenders en Hank Williams. Tijdens mijn eerste fietstocht in 1994 in de VS ontwaarde ik een silhouet in een goederenwagon waarvan de deuren aan weerszijden open stonden. Een hobo. Even leek mijn eigen fietsavontuur helemaal zo spannend niet meer.

Benjamin Tod noemt zichzelf een outlaw. Ik denk dat hij gelijk heeft. Samen met zijn vrouw Ashley Mae Todd sprong hij jarenlang op goederentreinen, om in de steden die ze aandeden op straat liedjes te spelen. Als Lost Dog Street Band waren optredens in verlaten velden of onder bruggen trouwens ook dagelijkse praktijk. Het YouTube-kanaal GemsOnVHS schoot video’s en zo rees de ster van Tod, die een beetje moet lachen om al die artiesten die van alles en nog wat doen om als een outlaw over te komen. Voor Tod is outlaw zijn veel meer dan een kledingstijl. Hij is trots op zijn achtergrond.

Er zijn inderdaad niet zoveel artiesten die werkelijk als een hobo door Amerika trokken. Joe Ely deed het ook in zijn jonge jaren. Van West Texas reed hij met gitarist Jesse Taylor helemaal naar Californië. Na een paar dagen aten ze alles wat bewoog. En een andere keer reisde hij met een jeugdvriend naar de Oostkust om er de Indian Summer te zien. Luister naar het door Butch Hancock geschreven Boxcars op het album Honky Tonk Masquerade en besef dat er nauwelijks iets mooiers bestaat dan ‘the whistle on a fast freight train beatin’ out a beautiful tune’.

Johnny Cash klom voor de hoesfoto van Orange Blossom Special op het dak van een goederenwagon van de Seaboard Air Line die het zuidoosten van de Verenigde Staten doorkruiste. Als iemand mooie liedjes over treinen kon zingen, dan was het Cash wel. En met het boom-chicka-boom van gitarist Luther Perkins leek het sowieso al of er een trein langsdenderde.

Het is geweldig dat Benjamin Tod zo bezeten is van treinen. De spoorrails vormen zo ongeveer het fundament van countrymuziek. Op zijn solodebuut I Will Rise zie je hem op de hoesfoto tussen twee rijen goederenwagons doorlopen. Als Tod zichzelf een outlaw noemt, verkeert hij in goed gezelschap. Merle Haggard deed het ook: I’m A Lonesome Fugitive. Ook Haggard was bezeten van treinen. Op Same Train, A Different Time doet hij nummers van Jimmie Rodgers en staat hij op hoesfoto op de treeplank van een wagon. En in 1976 verscheen van hem My Love Affair With Trains.

Kenny Knight hangt aan een wagon op Crossroads. Het album uit 1970 van deze obscure artiest uit Colorado werd enkele jaren geleden opnieuw uitgebracht door Paradise Of Bachelors en bevat prima countryrock.

Benjamin Tod – A Heart Of Gold Is Hard To Find (2019)
Johnny Cash – Orange Blossom Special (1965)
Merle Haggard and The Strangers – I’m A Lonesome Fugitive (1967)
Kenny Knight – Crossroads (1980)