Sturgill Simpson doet wat hij wil, zoveel is wel duidelijk na de twee recente bluegrass-albums en het classicrock album van daarvoor. Zijn nieuwste worp, The Ballad Of Dood & Juanita (High Top Mountain Records/Thirty Tigers) borduurt voort op de bluegrass-albums en is deels ook opgenomen met de zelfde crew als die albums (dus met o.m. Tim O’Brien en Sierra Hull). Toch is de insteek een andere, want dit nieuwe album is een conceptplaat. Het vertelt het verhaal van Dood (deels Native American) en zijn vrouw Juanita. De laatste wordt ontvoerd, waarbij Dood wordt neergeschoten. Hierna gaat de herstelde Dood, vergezeld door zijn hond (Sam) en muilezel (Shamrock) op zoek naar Juanita. Hij vindt haar en schiet daarna de ontvoerder neer (die haar inmiddels had verhandeld) en slaat hem dood met zijn tomahawk. Dit alles in elf korte liedjes (totale speelduur minder dan 28 minuten). Ja het is bluegrass maar wel wat avontuurlijker dan op de Cuttin’ Grass-albums. Zo is er hier en daar een jewharp te horen, is het nummer Sam praktisch geheel a capella en is de groepszang op zijn tijd opmerkelijk. Mede hierdoor en door het verhaal is dit Ballad Of Dood & Juanita een alleraardigst plaatje geworden.
09/09/2021 Permalink
Inderdaad typisch Sturgill Simpson.
Je moet je wel inspannen om het verhaal te kunnen volgen als je de tekst niet bij de hand hebt. Maar daarmee komt het album wel meer tot leven.
En die Willie Nelson natuurlijk die maar wat aan klooit op zijn Trigger, heerlijk.