‘I’m only eighteen and I work in a bar I’m learning to smoke and play guitar / I’ve got a degree in la la la la la.’ Zo begint het liedje Best Of You, het eerste nummer van Not Quite The American Dream (Palo Santo) van Diesel Park West. Daarop kijkt songschrijver John Butler terug op 33 jaar spelen in een rockband. Het heilige vuur is er nog steeds, maar hij heeft wel wat waarschuwende woorden voor toekomstige collega’s. ‘Ah look out kid I know how you feel / I know the deal / But that’s when they take the best of you.’ Hij kan het weten, want zijn band uit het Engelse Leicester is nooit echt de pubs ontstegen. Is dat erg? Voor ons niet, want wat is er fijner dan pubrock? Want die combinatie van Engelse straatwijsheid en muziek die leunt op voorbeelden als Byrds, Buffalo Springfield en Moby Grape is geweldig. We zijn over deze tiende plaat al net zo enthousiast als het twee jaar geleden verschenen Let It Melt. Voor iedereen die houdt van Kinks, Faces, Stones, Godfathers is dit zwaar aanbevolen. Opgenomen in Leicester in twee periodes in 2020 toen de restricties ietwat waren losgelaten, waarna Salim Nourallah en John Dufilho (Deathray Davies, Apples In Stereo) in Texas de opnamen mixten. Nourallah is al een fan sinds hij de band in 1992 zag spelen in The Marquee in New York.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie