Tuck-shearer. Zo spreek je de naam van Luke Tuchscherer uit. Een behulpzame tip die Tuchscherer op zijn website deelt. Een naam die trouwens best wat bekender zou mogen zijn in americana-land. De in Bedford gevestigde Engelsman (met Duitse roots) maakt namelijk al zo’n 10 jaar mooie soloplaten (die we hier ook veelal besproken hebben). Widows & Orphans (Clubhouse Records) verscheen in april van dit jaar en laat Tuchscherer weer van een meer ingetogen kant horen. Hij speelt zelf akoestische gitaar en mondharmonica evenals Dave Banks. Oorspronkelijk werd dit album in 2017 opgenomen, maar Tuchsherer had toen net al een andere akoestische soloplaat, Carousel, opgenomen, waardoor deze opnames een tijd op de plank bleven liggen. Later vroeg hij Edwin Ireland voor bijdragen op bas, piano en cello, waardoor deze nieuwe plaat toch een iets voller en traditioneel geluid heeft gekregen. Weduwen en wezen, dat klinkt al niet zo vrolijk en hetgeen bezongen wordt, is inderdaad ook niet zo gezellig. Maar dat is de wereld natuurlijk ook niet. In elk geval niet helemaal. In Broken Jaw, verlaat een moeder met haar kinderen haar vriend, die vervolgens een dramatisch besluit neemt. En in het afsluitende Happy New Year, Darling wenst de verteller zijn voormalige partner in gedachten een gelukkig Nieuwjaar. Zelf hoopt hij ook een nieuwe liefde te vinden, maar het kan ook weer een gebroken hart opleveren. Tuchscherer doet met dit nieuwe album waar hij goed in in: mooie teksten op fijne melodieën zetten.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie