Op zijn twaalfde was Todd Partridge al twaalf keer verhuisd. Het heeft hem blijkbaar gevormd, want op Autumn Never Knows (eigen beheer) reist de Amerikaan uit de staat Iowa nog steeds. ‘Woke up in Chicago, thought it was LA / All these damn hotel rooms look the same / I’m just tryin’ to put some distance ‘tween the problem / and the next place’, zingt hij op Postcards From The Sea. ‘Where the highway meets the sky, that’s where we all go by and by, and free like the wind we begin again’, klinkt het op Where The Highway Meets The Sky. Partridge was eerder frontman van King Of The Tramps van wie we Joyful Noise en Cumplir Con El Diablo bespraken. Zijn stem vergeleken we al eens met Graham Parker. Zijn zang is beslist een van de sterke punten. Die ietwat schorre stembanden voegen als vanzelf wat countrysoul toe aan zijn americana, vooral op Sioux Falls. Er wordt dus gereisd op die liedjes en onderweg gebeurt er voldoende voor interessante verhaallijnen. Partridge ontmoet mensen zoals de door haar man verlaten Lucy Brown. En hij vraagt zich op Junk Train af hoe lang hij nog door kan gaan met deze manier van leven: ‘I got a boxcar full of broken dreams / And my engine always runnin’ out of steam.’ Het is een reis van Blessing naar Sorrow. Naast Partridge (zang, elektrische en akoestische gitaren, mandoline) bestaat het team op Autumn Never Knows uit Bryan Vanderpool (drums, percussie, gitaar, banjo, zang), Jay Foote (bas), Kathry Severing Fox (viool) en Sarah Vanderpool (toetsen, zang).
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie