Hank Williams werd bewonderd om zijn liedjes, maar verguisd om zijn gedrag. Meer dan eens kwam hij helemaal niet opdagen voor concerten die hij zou geven. De combinatie van alcohol en pijnstillers maakte van hem een onhebbelijke en onbetrouwbare figuur. De Grand Ole Opry, algemeen beschouwd als het heilige der heiligen van de countrymuziek, verbrak in 1952 zelfs de banden met de countryster. Het zou niet meer goed komen tussen Hank en het instituut in Nashville. De King of Country Music was van zijn troon gevallen.

Voordat de loopbaan van Hank Williams een vlucht had genomen, was Roy Acuff de King of Country Music geweest. In het begin wilde Hank zingen als Roy. Totdat hij besefte dat zijn stem heel anders was. Een fan van Roy bleef Hank wel. En het mooie was dat de voormalige koning zijn troonopvolger verder hielp. De countryzanger en violist had een scherp zakelijk instinct. In 1942 vormde hij met songschrijver Fred Rose het bedrijf Acuff-Rose, dat de auteursrechten voor liedjes regelde. In 1946 tekende Hank Williams een contract bij de onderneming.

Die overeenkomst was een opsteker voor Williams, die kort daarvoor een auditie had gedaan voor de Grand Ole Opry. Ernest Tubb had hem bij de leiding aanbevolen, maar het instituut wees hem af. Daarna benaderden Hank en zijn vrouw Audrey Fred Rose. Die was na één liedje al overtuigd van de klasse van de songschrijver. Een contract was snel getekend.

Zakenpartner Acuff was ook doordrongen van de capaciteiten van Williams. Zijn bewondering voor de countryzanger stak hij niet onder stoelen of banken, maar zijn misnoegen over de levenswandel van de artiest uitte hij ook. Beroemd zijn de woorden die Roy tot Hank sprak: ‘Je stem is een miljoen dollar waard, maar je verstand niet meer dan tien cent’. 

Hank Williams had veel bereikt, maar bijna net zoveel kapotgemaakt. Het ergste van dat alles: hij had ook zichzelf ten gronde gericht. Op 1 januari 1953 was het afgelopen. Alcohol And Pills maakten een einde aan zijn leven en Fred Eaglesmith schreef er een liedje over, te vinden op het album Lipstick, Lies & Gasoline uit 1997. ‘Hank Williams, he came up from Montgomery / With a heart full of broken country songs / And Nashville Tennessee didn’t really understand him / ‘Cause he did things differently than the way that they were done / When he finally made it to the Grand Ole Opry, he made it stand still / He ended up on alcohol and pills.’

Tientallen liedjes zijn er geschreven over Hank Williams. Guy Clark pende Hank Williams Said It Best. Jerry Jeff Walker schreef I Feel Like Hank Williams Tonight. Tyler Childers kwam met Play Me A Hank Song. En Long White Cadillac van The Blasters gaat ook over Hank. Het bekendste en meest betekenisvolle nummer is Are You Sure Hank Done It This Way van Waylon Jennings. Daarin bekritiseert de outlaw de countrysterren van de jaren zeventig die volgens hem meer oog hebben voor glitter en glamour en hun status, dan voor de problemen van het alledaagse leven waar Hank over zong. Het lied kan worden opgevat als een statement van de hele outlawbeweging tegen de muziekindustrie in Nashville.

Er zijn niet alleen heel veel liedjes gemaakt over Hank, er zijn ook talloze tributeplaten verschenen. In deze aflevering vier voorbeelden. Roy Acuff had als mede-eigenaar van de rechten van al die liedjes van Hank een dubbel commercieel belang bij Roy Acuff Sings Hank Williams. Toch komt het eerbetoon oprecht over. Ook Ernest Tubb, George Jones en Stonewall Jackson tonen hun respect.

Roy Acuff zong samen met onder anderen Red Foley en Ernest Tubb I Saw The Light op de begrafenis van Hank die door duizenden werd bezocht. Het graf van Hank en Audrey in Montgomery, Alabama, is nog altijd een bedevaartsoord.

Roy Acuff – Roy Acuff Sings Hank Williams (For The First Time) (1966)
George Jones – George Jones Salutes Hank Williams (1960)
Ernest Tubb – Ernest Tubb Sings Hank Williams (1968)
Stonewall Jackson – A Tribute to Hank Williams (1969)