Joe Pernice stond de laatste jaren minstens vijf dagen per week op een honkbalveld om kinderen iets over het spel te leren. En om de verrichtingen van zijn tienerzoon te volgen. Toen die stopte had hij plotseling weer tijd voor andere dingen. Muziek natuurlijk. En zo ligt er na jaren weer een nieuw album van The Pernice Brothers. En dat is een prachtige plaat geworden. Who Will You Believe (New West Records/V2 Benelux) zal vooral ook fans van The Jayhawks bekoren. Want het gaat hier om powerpop met een toefje alt-country. Maar eigenlijk zou het helemaal niet nodig moeten zijn om zo’n vergelijking te trekken toch? Want Joe stippelde met The Scud Mountain Boys begin jaren 90 mede de route van de stroming alt-country uit. En daarna liet hij solo en met andere bands veel vaker van zich horen. Not This Pig is Beatleswaardig. En op Look Alive en Ordinary Goldmine hoor je een vergelijkbare sound als The Jayhawks van Gary Louris. De drummer tikt December In Her Eyes richting soul, waarna blazers en violen de sfeer van Burt Bacharach te pakken hebben. A Song For Robert Helpmann is bijna klassiek, waarna Hey Guitar new wave met een ferme drang naar voren is. Met een gitaarsolo natuurlijk. A Man Of Means neigt zowel naar pop uit Memphis als iets van Elvis Costello. Don’t Need That Anymore is een duet met Neko Case. Op How Will We Sleep grijpt Pernice, zijn broer Bob is als gitarist ook present, terug op de wat kalere sound van The Scud Mountain Boys. De dramatische afsluiter The Purple Rain is opgedragen aan David Berman (Silver Jews) en Gary Stewart (oprichter Rhino Records) die beiden een einde maakten aan hun leven alsmede aan Joe Harvard, een neef van Joe Pernice die Fort Apache Studios begon in Boston en ook kwam te overlijden. Het nummer vangt aan met akoestische gitaar, waarna strijkers de treurnis uitsmeren.
17/05/2024 Permalink
Begon erg sceptisch, powerpop? Maar werd gaandeweg steeds enthousiaster. Geheel eigen geluid. Er ziet iets ouderwets in wat ik nog niet goed kan benoemen. Top 10 werk voor mij!