Zo dendert hij binnen, op z’n website: “Marques Morel is an American songwriter/story-teller, midwestern-twanger/folksinger, guitar-thumper/harmonica wailer, street-performer/wandering troubadour, steadfast woodcutter/migrant worker, a father, a son, and a friend to all.” Hij wordt daar vergeleken met ‘the likes of’ Townes van Zandt, Woody Guthrie en Hank Williams. Dat is nogal wat, maar er zit wat in. Ook Morel laaft zich aan het leven aan de rand, onderweg en in de kroeg. Zo ook op z’n vijfde album Tales And Tellings (eigen beheer). Vocaal laat hij zich situeren ergens tussen Johnny Cash, Dave Dudley en Waylon Jennings, en dan misschien nog wel het meest nabij de laatste. Luister maar eens naar het elegante walsje Litter of 3. In Drive All Night gaat het plankgas door de nacht, twee uur slaap, zevenhonderd mijl van Taos, New Mexico, naar Elizabeth, Illinois, met knijpoogjes turend naar de achterlichten van een truck, voor een afspraak met een ‘hot guitar and a big old bass’. Prachtig is ook Gas Station Girl, een liefdevolle dankbetuiging aan de pompbediende voor haar gratis bak koffie: ‘Them movie star girls they gets all the hype / But you gas station girls are more my type / Gas station girls, oh you saved my world’. In de openingstrack Crazy Out There neemt Morel het op voor de Najavo-indianen, die zich niet moeten laten beroven van hun geestelijk erfgoed: ‘Oh they’ll paint false villains every day in the news / And they’ll bulldoze the elder Navajos right out of their shoes’. Aan het eind van het album is Morel ‘back at the old cabin again’. Op de website staan geen ‘upcoming events’ aangekondigd. Vreemd voor zo’n rusteloze troubadour.
18/07/2024 Permalink
ze kunnen op zijn website zetten wat ze willen,maar qua stijl,muziek en stem lijkt hij op van alles en nog wat,en soms op niks,maar never nooit op townes van zandt,(cactus blues als het perse moet) lijkkenpikkerij